Bron: De Morgen
Psychische problemen. Die verklaren volgens het Riziv voor een belangrijk deel het groeiend aantal langdurig zieken. “Zonder voorlichting en terugbetaling wordt het alleen maar erger.”
Vorige week wees de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) erop dat depressie wereldwijd de belangrijkste oorzaak van invaliditeit is. Ook toen nieuwe cijfers over langdurig zieken in ons land werden bekendgemaakt, werd het grote aandeel psychische problemen nog maar eens aangehaald. Volgens het Riziv lijdt bijna één op de drie Belgen die langer dan een jaar thuiszitten hieraan.
Vraag je het klinisch psychologe Tine Daeseleire (The Human Link), dan zegt ze dat het niet ondenkbaar is dat dit aandeel in de werkonbekwaamheidsstatistieken zal blijven toenemen. “Dat wil niet noodzakelijk zeggen dat we meer last zullen hebben van psychische problemen. Het taboe is kleiner geworden. Mensen durven ervoor uitkomen.”
Tegelijkertijd wijst ze op het gebrek aan juiste hulp. “De betaalbaarheid blijft een pijnpunt: de middelen gaan nog altijd overwegend naar wie fysieke klachten heeft. Dat moet gekeerd worden. Niet noodzakelijk door iedereen individuele en terugbetaalde therapie te geven. Voorlichting en psycho-educatie zijn volgens mij een belangrijk deel van de oplossing: mensen moeten meer zicht krijgen op wat bijvoorbeeld een depressie is en hoe die voorkomen en behandeld kan worden.”
Het Riziv heeft het zelf over de grote toename van burn-outs.
“Als je hoort over ouders en studenten met burn-outs, is het moeilijk om niet van een hype te spreken want burn-out verwijst naar een werkgerelateerd probleem. Mensen zeggen ook liever dat ze een burn-out hebben, dan dat ze angstig of depressief zijn.”
Ik ben er zeker van dat de diagnose ‘burn-out’ vandaag veel te vaak wordt gesteld
“Ik ben er zeker van dat de diagnose vandaag veel te vaak wordt gesteld. Ik denk niet dat dit moedwillig gebeurt. Huisartsen geven al lang aan dat ze het moeilijk vinden om met de beperkte tijd en middelen die ze hebben, het verschil met een depressie te achterhalen. Dat is problematisch. Want zolang een adequate diagnose uitblijft, blijft ook de adequate behandeling uit.”
“Thuiszitten helpt niet”, stelt burn-outcoach Luk Dewulf.
Tijdkrediet, ouderschapsverlof, telewerk: het zijn niet die zaken waardoor mensen plezier en energie uit hun werk halen
“Dat klopt. Een burn-out is een werkgerelateerd probleem. Dat los je niet op door maandenlang alleen tussen vier muren te zitten. Een van de grote in stand houdende factoren is het gebrek aan betrokkenheid in daden. Sommige artsen en psychologen raden werknemers met een burn-out aan om vooral geen contact met hun werkgever op te nemen. Werkgevers durven dan weer niet storen tijdens hun ziekteverlof. Dat werkt tegendraads: beiden zouden samen en actief moeten werken aan een re-integratie.”
Hoe kan de overheid voor een omslag zorgen?
“De overheid moet dringend inzien dat alleen individuele maatregelen niet helpen. Tijdkrediet, ouderschapsverlof, telewerk: het zijn niet die zaken waardoor mensen plezier en energie uit hun werk halen. De jobinhoud en het sociale contact doen dat wel. Daarenboven: al die individuele regels gaan maar voor sommige werknemers op. Ze maken de werkdruk voor wie op kantoor achterblijft vaak alleen maar hoger. Want ja, daar moet iemand wel de telefoon opnemen.”