Actrice Charlotte Timmers: ‘Ik heb in ons gezin altijd de functie van pleaser en bemiddelaar gehad. Dat is niet per se goed voor een kind’
Elmo Lê van7 maart 2024
‘Billie vs. Benjamin’
Charlotte TimmersBeeld Daniil LavroskinormalHet tweede seizoen van‘Billie vs. Benjamin’ (ook hallo, Ward Kerremans) is een emotionele flipperkast. Een beetje zoals het hoofd van actrice Charlotte Timmers (35). Nu eens vecht ze tegen de donkerte, dan weer vindt ze rust in de ruis. Openhartig vertelt ze over haar twee crashes en hoe ze weer rechtkrabbelde. ‘De kans bestaat dat ik voor de rest van mijn leven met depressieve buien moet leven. Maar ik weiger mezelf als slachtoffer te zien.’
Het appartement ruikt naar aangebakken veggiekip. ‘Little Arithmetics’ van dEUS knalt door de speakers. De laatste dagen van de tulpen naast de schouw zijn geteld en op tafel staan een geurkaars en een doos met tandenstokers zij aan zij. Het is een bijzonder stilleven, maar niet voor lang. Wanneer Charlotte Timmers zich in de ruimte begeeft, gebeurt er iets.
Timmers is als een tv die op hol slaat. De actrice imiteert virale fragmenten van TV Limburg, citeert uit interviews met haar idolen, onderbreekt het gesprek meermaals met ‘This! Is! Sparta!’, schakelt tussen Limburgs en Antwerps, en countert ernstige momenten met moppen. ‘Mijn ouders hebben mij geleerd om op alles ‘ja’ te zeggen. Tenzij tegen verkrachters en moordenaars.’
BIO
geboren in 1988 in Zonhoven
studeerde drama aan het Lemmensinstituut in Leuven en sinologie aan KU Leuven
begon haar carrière in 2006 en was de eerste jaren te zien in Vermist, Hasta La Vista, Zot van A en meer
brak door bij het grote publiek met haar rollen in Wat als?, Beau Séjour en Studio Tarara
speelde haar eerste hoofdrol in 2022 als Billie in Billie vs Benjamin
schreef mee filmgeschiedenis als Vanessa, de Miss België in kaskraker Zillion
‘Ken je die uitspraak van acteur Charlie Sheen tegenover een Amerikaanse journalist? ‘Borrow my brain for 5 seconds and you’d be like: dude, I can’t handle it. Unplug this bastard!’ Dat is ook op mij van toepassing. (grijnst) Het is vermoeiend om mij te zijn. Maar ik vind het ook wel heel leuk.’
Het gaat Charlotte Timmers de laatste jaren professioneel voor de wind. In het najaar van 2022 speelde de actrice uit Zonhoven een Miss België in ‘Zillion’, het grootste Belgische kassucces in jaren. Datzelfde jaar had ze haar eerste hoofdrol ooit te pakken in ‘Billie vs Benjamin’, een romcom waarin ze een linkiewinkie speelt die voor een rechtse rakker valt.
Nu is ook het tweede seizoen van ‘Billie vs Benjamin’ op Streamz te zien. Billie (Charlotte Timmers) en Benjamin (Ward Kerremans) verwachten een kind, kopen een huis en verlaten de grootstad voor een dorp waar slechts één bus per uur naartoe rijdt. Er verandert veel in hun levens, maar de essentie blijft: Billie en Benjamin zijn een disfunctioneel koppel.
‘Ze kibbelen voortdurend, maar in mijn optiek niet zozeer omdat de ene links is en de andere rechts. Dat beschouw ik als het secundaire thema. Voor mij is vervreemd raken van elkaar het thema waarover de reeks hoofdzakelijk gaat. Het punt bereiken waarop je naast elkaar begint te praten, is ook altijd mijn grote liefdesfrustratie geweest. ‘Waarom begrijp jij mij niet?! Ik praat toch in zinnen in de taal die jij ook praat?!’ Bepaalde conflicten tussen Billie en Benjamin zijn voor mij – maar ongetwijfeld ook voor anderen – herkenbaar. Ik heb uit persoonlijke ervaringen uit het verleden kunnen putten.’
Charlotte Timmers praat verder, op haar vraag, niet over de liefde. De laatste jaren is haar relatie met regisseur Robin Pront steevast het gespreksonderwerp. Terwijl de actrice het ook eens over zichzelf en haar allergrootste passie wil hebben: acteren.
– Hoe stond je tegenover een vervolg van ‘Billie vs Benjamin’?
TIMMERS «Twijfelachtig. En dat weten de makers. Ik dacht dat het verhaal was uitverteld. Het blijft een romcom. Hoe hard kun je een relatie uitmelken? Maar toen ik het script eindelijk las, moest ik toegeven: fair point, er zit effectief nog meer in.»
Charlotte Timmers: ‘Ten tijde van ‘Zillion’ schreeuwde ik van de daken dat men moest oprotten met medicatie. Maar het zou onverantwoord zijn geweest om de antidepressiva ditmaal af te slaan.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Met welke ingesteldheid stap je in een vervolgreeks? Ik vermoed dat je wereldverbeteraar Billie intussen door en door kent.
TIMMERS «Dat dacht ik ook. (lacht) Maar dan kom je op set en overvalt een gevoel van plotse paniek je: fuck, hoe deed ik dat weer? Je voelt je alsof je niet hebt geleerd voor een toets. Ik heb daar met Matteo (Simoni, acteur en beste vriend, red.) over gepraat. Hij heeft in het verleden Smos uit Safety First en Devon van Callboys hernomen en beaamde dat het niet zo simpel is als je zou denken. Dat had ik eerlijk gezegd onderschat.
»Ik heb mij wel op voorhand verdiept in het moederschap. Ik zag de mom police al klaarstaan met geslepen messen. (lacht) Ik ben geen moeder, het was onvermijdelijk dat ik fouten zou maken. Ik was het echter aan mezelf verplicht om mij zo goed mogelijk voor te bereiden, alsof ik zelf een moeder zou worden. Dus heb ik met mama’s uit mijn omgeving gepraat en naar het boek Motherhood: Feminism’s Last Unfinished Business van Eliane Glaser geluisterd. Héél intens, echt iets voor Billie. (lacht)
»Niet dat ik daar veel van heb opgestoken. Elke moeder staat er anders in, al is er natuurlijk één consensus: try to keep the baby alive. (lacht hard) Verder heb ik vooral praktische tips ingewonnen. Heb ik de baby juist vast? Hoeveel poedermelk moet er in een flesje? Hoe breng je een tepelhoedje aan? Het laatste wat je als acteur wil is dat de kijker vindt dat je iemand totaal verkeerd portretteert.»
Charlotte Timmers: ‘Ik weet niet wat de oorzaak van mijn twee crashes was. Het ging gewoon even niet meer. Ik werd op een ochtend wakker en vond de energie niet om uit bed te komen.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Hoe doe je research naar een ‘linkse trut’, zoals Billie weleens wordt weggezet?
TIMMERS «Door mij te verdiepen in haar reactievermogen wanneer er in haar ogen onrecht gaande is. Ik heb graag dat de dingen harmonisch verlopen. Ik ben erg gevoelig voor strubbelingen tussen mensen. Maar ik grijp niet in, terwijl Billie in de aanval gaat. Dat is het grote verschil tussen ons. In het tweede seizoen houdt Billie zich wat meer koest, uit liefde voor Benjamin, maar ze kan nog steeds snauwen.
»Over stuff als gedachtegoed moet je met mij niet discussiëren. Wanneer ik op straat zie dat iemand hulp nodig heeft, zal ik die altijd aanbieden. Maar hoe ongelukkig ik ook word van onrecht, ik ga er mijn tijd niet aan spenderen om andermans gedachten of ideeën te veranderen. Dat is dweilen met de kraan open. Ik probeer gewoon goed te zijn voor iedereen.»
– In hoeverre heeft dat deel van Billie zich geïmplementeerd in jezelf?
TIMMERS «(lacht hard) Niet. Ik zal altijd een conflictvermijder zijn. Vanwaar dat komt? Dat is voer voor bij de psycholoog. (plots ernstig) Ik link het met de dynamiek thuis tijdens mijn jeugd. Als kind wilde ik niet dat er ruzie werd gemaakt, dus leidde ik de aandacht af. Zoals je een kindje afleidt met speelgoed wanneer het weent, zal ik nu altijd zeggen: ’t is goed geweest, wie wil er nog een bubbelke?
»Wanneer er ergens spanning in de ruimte hangt, stijven mijn kuiten op. Dan loop ik daags nadien met zere benen rond en word ik eraan herinnerd dat conflict nergens goed voor is. (lacht) Pas op, ik kán ook een conflictzoeker zijn, hoor. Als ik gedronken heb, valt mijn filter weg. Je moet weten dat ik héél sociaal ben. Te sociaal, volgens een vriendin die mij haar ‘vlindertje’ noemt. Omdat ik zo graag fladder, heb ik veel vrienden en kennissen. Ze zei eens: ‘Vroeger wilde ik jou altijd aan mijn zijde en zag ik het als een afwijzing dat jij zoveel andere vrienden hebt. Maar ondertussen snap ik hoe je in elkaar zit. (lacht)
»Mijn vriendengroep bevat eigenlijk alle personages uit Billie vs Benjamin. Ik ben zo sociaal dat ik niet snel mensen veroordeel. Alleen haatdragende mensen en racisten komen er niet in, maar verder zitten er in mijn vriendengroep personen met heel uiteenlopende normen en waarden. Dat maakt je een rijker mens. Ik kijk niet zwart-wit naar het leven. Het is niet omdat iemand op een andere politieke partij stemt dat die persoon per definitie slecht is.»
Charlotte Timmers: ‘Ik verlang naar een sterke vrouwenrol in een populaire indiefilm. Ik heb het gevoel dat ik een commerciële actrice ben die ook in het alternatieve circuit zou gedijen.’Beeld Daniil LavroskinormalCharlotte Timmers groeide op achter Schoenen Timmers in Zonhoven, de speciaalzaak van haar ouders. Na school kwam ze thuis en hield een babysitter haar gezelschap: Robin Williams. Ze heeft de VHS-cassettes met daarop films als Mrs. Doubtfire, Jumanji en Patch Adams letterlijk kapot gekeken, ‘tot de linten eruit kwamen’.
‘Je denkt bij Robin Williams meteen aan een clownachtige figuur, maar hij heeft een soort van melancholie over zich. Mijn hele kindertijd heb ik met hem doorgebracht. Hij liet mij lachen en huilen. Niemand heeft mij ooit zo diep geraakt als hij. Ik beschouw Robin Williams als the greatest.’ Timmers rekent in die tijd ook Jim Carrey tot haar helden. Zelf begon ze als tienjarige met dictie, voordracht en toneel.
‘Ik heb in ons gezin altijd de functie van pleaser en bemiddelaar gehad. En laten we eerlijk zijn, dat is niet per se goed voor een kind. (lachje) Ik was de bliksemafleider wanneer er thuis strubbelingen waren. En daar reageerden volwassenen goed op. Ze lachten met mijn mopjes, complimenteerden mij om mijn goochelkunstjes. Het applaus was verslavend. Ik denk dat zo de acteur in mezelf geboren is.’
– Met de zegen van je ouders verliet je Zonhoven als tiener voor het internaat van het Lemmensinstituut in Leuven. Ondanks de acteerkansen op jonge leeftijd koos je vervolgens voor een studie sinologie aan KU Leuven. Je hebt heel lang aan je jezelf getwijfeld.
TIMMERS «Nog steeds. Ik ben geboren als een twijfelaar en ik zal zo sterven. Tijdens elk project kom ik vroeg of laat op het punt dat ik weer eens mijn eigen kunnen in vraag stel. Telkens wanneer een auditie tot een job leidt, moet ik aan een quote denken van komiek Groucho Marx: ‘I don’t want to belong to any club that would accept me as one of its members.’ Hoe goed kan je project zijn als je mij als actrice wil? (lacht)
»Ik voel mij voortdurend een imposter. Maar tegelijk is die onzekerheid mijn motor om harder te werken en beter te worden. Het is mijn modus operandi en het is eerlijk gezegd ook wel verslavend om je energie uit een vorm van zelfpijniging te halen. Ik weet zelfs niet of ik met meer zelfvertrouwen in het leven zou willen staan.»
Charlotte Timmers: ‘Ik ben een enorme piekeraar. Vrienden wijzen mij geregeld op mijn doembeelden. ‘Alles waarover je het afgelopen jaar hebt gepiekerd, is niet uitgekomen. Why bother?’ Het is een cliché, maar ik ben een work in progress.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Hoe beïnvloedt die onzekerheid het leven op set?
TIMMERS «Ik geloof een regisseur bijvoorbeeld vaak niet. En dat is niet fijn voor de persoon in kwestie, dat besef ik maar al te goed. Wanneer hij zegt dat een bepaalde take de juiste was, werk ik tegen. ‘Neen, je hebt het niet. Ik wil er nog een.’ Waarop de regisseur: ‘Gelóóf mij. We hebben het.’ Ik denk voortdurend: it’s bad. Na afloop stuur ik dan ook nog eens een sms. ‘Sorry, het was echt niet goed, hè.’ Dat wantrouwen als gevolg van mijn onzekerheid is geen mooie eigenschap.»
Je bent extreem hard voor jezelf. Vanwaar komt dat?
TIMMERS «(veert recht) ‘Oh, maar ik ben niet streng genoeg voor mezelf, hoor. Dat mensen vinden dat ze niet hard mogen zijn, is echt iets van deze tijd. Godverdikke zeg! (roept) This! Is! Sparta! Gek genoeg ben ik vaak het gelukkigst wanneer mijn zelfvertrouwen zich op zijn diepste punt bevindt. Ik zie oprecht graag af. Maar ik wéét dat dat een ongezonde houding is, hè.
»Zouden veel acteurs oprecht gelukkig zijn? Robin Williams en Philip Seymour Hoffman zijn ten onder gegaan aan hun destructieve gedachten. Ik wil het beeld van de getormenteerde kunstenaar ook niet romantiseren. Ik ben nog maar net gestopt met het nemen van antidepressiva. Dat ik het punt heb bereikt waarop ik medicatie moest nemen om mezelf te redden, is natuurlijk niets om over op te scheppen.»
– Wat maakt dat je hebt ingestemd met antidepressiva?
TIMMERS «Het ging niet meer. De situatie was onhoudbaar geworden. Ik vond op eigen houtje geen uitweg meer uit de donkerte.»
– Wie kwam met dat idee?
TIMMERS «Het team van therapeuten dat mijn breakdown opvolgde, heeft op een bepaald moment het gebruik van medicatie voorgesteld. Ik heb een tijdlang begeleiding aan huis gehad van zorgverleners die kwamen checken hoe het met mij ging.
»Ten tijde van ‘Zillion’ schreeuwde ik van de daken dat men moest oprotten met medicatie. ‘Ze moeten stoppen met die rotzooi op tafel te leggen!’ Maar het zou onverantwoord zijn geweest om de antidepressiva ditmaal af te slaan.»
Charlotte Timmers: ‘Ik ben een kindermagneet. Kinderen houden van mij, maar volstaat dat om er zelf een te willen? Dat weet ik niet. Ik heb er gewoon niet heel veel mee. Zodra ik ze hoor zeuren, parkeer ik mijn kinderwens.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Wat heeft tot de breakdown geleid?
TIMMERS «Het waren er twee. De eerste was in september 2022, net voor Zillion uitkwam. De tweede in februari 2023. Ik was er aanvankelijk nog tijdig bij. (doet alsof ze rechtkrabbelt) This! Is! Sparta! Maar de laatste keer kon ik mij niet meer verweren. Ik was op. Ik zat diep. Sindsdien ben ik min of meer crashfree.
»Maar je vroeg dus naar de oorzaak. Daar kan ik momenteel niet op antwoorden, om de simpele reden dat ik het zelf niet weet. (bootst het geluid van een printer na) Het zou handig zijn mocht er een briefje uit ons hoofd komen waarop staat wat de oorzaak is en hoe je het probleem kunt verhelpen. (lacht) Het ging gewoon even niet meer. Ik werd op een ochtend wakker en vond de energie niet om uit bed te komen.
»In het eerste seizoen van Euphoria is er een scène – voor mij de strafste scène uit de recente tv-geschiedenis – waarin het personage van Zendaya in bed ligt en moet plassen. Ze kijkt naar Love Island op haar laptop en dan krijg je Lars von Trier-gewijs een beeld te zien van haar blaas die op springen staat. Maar het lukt Zendaya maar niet om op te staan.
»Een vriend van mij die heel healthy en mentaal stabiel is, vertelde dat hij die scène niet begreep. ‘Ze had toch gewoon naar het toilet kunnen gaan?’ Voor mij vat het echter perfect samen hoe een depressie je kan lamleggen.»
– Wat was de diagnose van de zorgverleners?
TIMMERS «Er zijn verschillende termen gepasseerd. Onlangs nog kwam iemand met ADD af. Ik slorp naar verluidt alle prikkels op en op een bepaald moment wordt het mij te veel, waarna ik naar uitwegen zoek en ik, bijvoorbeeld, begin te feesten om te vluchten. De barrière die gezonde mensen hebben, heb ik niet. Daardoor ga ik over mijn grenzen en crash ik. Ik heb een depressieve aard, een moeilijker brein dan anderen. Het is niet omdat je geen oorzaak kunt aanduiden dat je je niet slecht mag voelen. Ik denk gewoon dat je met een andere bedrading geboren kunt worden.»
Charlotte Timmers: ‘De verhouding tussen rollen voor vrouwen en mannen is niet in evenwicht. Onlangs werd er ergens een nieuwe productie aangekondigd – alwéér zonder vrouwelijke dragende personages. Dat frustreert mij.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Het is moedig dat je daarover getuigt.
TIMMERS «Het is dubbel, want ik wil er niet mee koketteren. Ik begrijp ook niet zo goed waarom ik zo eerlijk ben in een interview, terwijl ik in het bijzijn van vrienden en familie meer opkrop. Ach, het is wat het is, hè. De kans bestaat dat ik voor de rest van mijn leven met depressieve buien moet leven. Maar ik weiger mezelf als slachtoffer te zien. Dit is gewoon een deel van wie ik ben, en ik probeer die kant van mij te omarmen. Ik wil vechten om het beest in mij buiten te houden. Ook al ken ik zwakke momenten, ik wil mezelf als een sterke persoon zien.»
– Hoe heeft Robin je die periode bijgestaan?
TIMMERS «Voor hem was het ook heel zwaar. (ontroerd) Hij was over het hele traject een droom van een partner – heel zorgend en lief. Al wat hij ondernam – koken, met mij wandelen, mij eens goed vastpakken – was met het oog op mijn verbetering. Er is een documentaire over Stig Broeckx, de wielrenner die tot aan zijn nek verlamd raakte. Hoe fucked up de situatie voor hem ook was, op een gegeven moment zei hij: ‘Het leven is zo mooi’. Telkens ik weende of diep zat, troostte Robin mij met dezelfde woorden. Dat hielp mij om, ondanks de omstandigheden, niet te vergeten hoe mooi het leven is.»
Lees ook:
Robin Pront: ‘Ik had ooit seks in een maisveld, maar ik had zoveel hooikoorts dat ik me gewoon een weg door die vrijpartij heb geniesd’
– Hoe is je ervaring met therapeuten?
TIMMERS «Ik ben een therapeutenhopper. Zoals ik op mensen kan afknappen, is dat bij therapeuten net zo. Er bekruipt mij na enkele sessies ook altijd een vuil gevoel: wat zit ik hier aan emotionele prostitutie te doen? (lacht) Voor de ander is het eigenlijk gewoon emotional porn.
»Bij mijn vorige therapeut had ik mijn diepste punt bereikt. ‘Het gaat echt niet goed met jou’, zei ze, waarop ze vroeg of ik mijn zegen gaf om te informeren naar de mogelijkheden voor een korte opname. Ze heeft on the spot gebeld en ik hoorde haar zeggen: ‘Ik bel voor patiënt Charlotte Mertens.’ Daar ben ik op afgeknapt. Dat de therapeut bij wie ik langer dan een halfjaar op consultatie ging niet eens wist hoe ik heette, was voor mij het teken om te vertrekken.
»Dat kan voor een buitenstaander een futiliteit lijken, maar ik til daar zwaar aan. Vertrouwen in een zorgverlener is voor mij enorm belangrijk. Ik ken ook mensen die al langer antidepressiva slikken en daar is soms weinig verbetering aan te zien. Het biedt dus geen garanties. Het is another brick in the wall – gooi er een pil in, vlak de emoties af en hou ze tevreden. Daarom heb ik mij er lang tegen verzet.»
‘Nu weten regisseurs tenminste dat ze een depressieve mie op set halen’, grapt Charlotte Timmers. ‘Mijn defecten brengen ook brood op de plank.’ Hoe ernstig de actrice ook kan zijn, haar gevatheid en aanleg voor situatiehumor neemt altijd de bovenhand. Het maakt van haar een van de beste humoristische actrices van haar generatie.
Charlotte Timmers: ‘De verhouding tussen rollen voor vrouwen en mannen is niet in evenwicht. Onlangs werd er ergens een nieuwe productie aangekondigd – alwéér zonder vrouwelijke dragende personages. Dat frustreert mij.’Beeld Daniil LavroskinormalHaar cv bestrijkt momenteel de luchtige genres van de tv- en filmwereld. Al wil ze méér. ‘Ik ben heel ambitieus’, zegt Timmers. ‘Het kan voor mij allemaal niet snel genoeg gaan. Er liggen verschillende projecten in het verschiet waarover ik nog niets kan zeggen. Mijn status is veranderd ten opzichte van de beginjaren. Er wordt momenteel een reeks specifiek rond mij geschreven, maar daar gaat een heel proces aan vooraf, en dus is het lang wachten alvorens ik in gang kan schieten.’
»Als acteur hang je van anderen af, en dat is niet altijd een fijn gevoel. Daarom ben ik de laatste maanden allerhande pistes aan het afgaan in mijn hoofd. Hoe kan ik de registers opentrekken?»
– Schuilt er een scenarist in jou?
TIMMERS «(denkt na) ‘Ik ben een quirky dame, daar niet van, maar een scenario schrijven is een stiel apart. Wil ik schrijven? Mee achter de schermen opereren? Andere genres verkennen? Ik ken momenteel het antwoord niet. Ik wil vooral vermijden dat ik later op mijn carrière terugkijk en beseffen dat ik een bloemetje was dat nooit volledig is opengebloeid.»
– Maaike Cafmeyer werd jarenlang voor humoristische personages gecast. Toen ze als Frie in De twaalf eindelijk een ‘serieuze’ rol te pakken had, was ze erop gebrand te bewijzen dat ze meer is dan een grappige actrice. Herkenbaar?
TIMMERS «Enorm. Ik zou heel graag eens een indie darling maken of zijn. Een dragende rol spelen in een film van Lukas Dhont of Fien Troch. Ik heb twee weken geleden The Worst Person in the World herbekeken. Nog steeds denk ik aan die film en zet die mij aan het denken. Het is echt mijn droom om in zo’n film te acteren. Ik haat het woord, maar ik verlang naar een sterke vrouwenrol in een populaire indiefilm. Dus bij voorkeur geen film waar geen kat naar komt kijken. (lacht) Ik heb het gevoel dat ik een commerciële actrice ben die ook zou gedijen in het alternatieve circuit.»
Charlotte Timmers: ‘Ik denk voortdurend aan de dood. In elke ruimte waar ik kom ben ik de Woody Allen van dienst die iedereen observeert en bezig is met wie er als eerste zal sterven.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Tussen je eerste credit op IMDb en je eerste hoofdrol zit 16 jaar. Je hebt lang op de definitieve doorbraak moeten wachten.
TIMMERS «Ik krijg dat vaak te horen. ‘Je tijdlijn klopt niet’, zegt men dan. Maar dat is het resultaat van leven als een twijfelaar. Eerst in het kunstonderwijs studeren, vervolgens sinologie proberen, voortdurend afgewezen worden op castings, met ander werk experimenteren… (lacht) Ik was gewoon langer zoekende dan de gemiddelde mens.»
– Toen je in 2016 je opwachting maakte in het sketchprogramma Wat als? bombardeerden de Vlaamse media jou tot ‘de vrouwelijke Matteo Simoni’. Het heeft uiteindelijk nog jaren geduurd alvorens je carrière op kruissnelheid kwam.
TIMMERS «Ik nam dat niet persoonlijk, want het is niet zo dat ik om mij heen keek en andere vrouwelijke acteurs zag die wél kansen kregen. Vlaanderen is ook maar Vlaanderen. Er is gewoon niet veel werk. Daarbovenop is de verhouding tussen rollen voor vrouwen en mannen niet in evenwicht. Onlangs werd er ergens een nieuwe productie aangekondigd – alwéér zonder vrouwelijke dragende personages. Dát frustreert mij.
»Bon, ik wil er ook niet pathetic over doen, want ik zit nu in een goede positie. Ik moet ondertussen misschien iets minder ellebogenwerk verrichten om ergens toe te komen, maar het blijft wel een frustratie. Het is zelfs geen emotionele aanklacht. Leg de cijfers naast elkaar en je ziet het verschil zwart op wit staan. Ik hoop gewoon dat ik nog mag meemaken dat het evenwicht hersteld wordt. Maar verder bekijk ik het vanaf een afstand. Zoals je intussen weet, vermijd ik liever conflicten.» (lacht)
– Je levensmotto is ‘leven en laten leven’. In Billie vs Benjamin wordt je personage mama. Hoe vaak vragen mensen je naar je eigen kinderwens?
TIMMERS «Dat gebeurt alleen in interviews. (lacht hard) Nee, even serieus. Je hebt vrouwen van wie je weet dat je er beter niet achter vraagt. In mijn geval is het bij mijn vrienden algemeen geweten dat de lokroep van een kind niet zo luid is. Er zijn wel geregeld vrienden en vriendinnen die mij vertellen dat ik een goede mama zou zijn.
»Ik ben een kindermagneet. Ik ben degene die met de kinderen van haar vrienden dolt en compleet over haar grenzen laat gaan. (lacht) Kinderen houden van mij, maar volstaat dat om er zelf een te willen? Dat weet ik niet. Ik heb er gewoon niet heel veel mee. (doet een mokkend kind na) Zodra ik ze hoor zeuren, parkeer ik mijn kinderwens.
»Ik stel mezelf wel de vraag, hoor. Ik heb intussen een bepaalde leeftijd, ik moet er als vrouw niet te lang mee wachten, mocht ik het willen. Ik heb het vorige week nog bij mijn therapeut op tafel gegooid. Waarom wil ik geen kind? Wat scheelt er met mij?»
Charlotte Timmers: ‘Misschien moet ik eens in lotushouding nadenken over het leven. Iedereen adviseert mij om te mediteren, maar ik weet het toch niet, hoor.’Beeld Daniil Lavroskinormal- Je vader is 70, je grootmoeder 101. ‘Er zitten goeie genen in de familie om honderd te worden’, zei je vader eens. Ben je daarmee bezig?
TIMMERS «Ik denk voortdurend aan de dood. In elke ruimte waar ik kom ben ik de Woody Allen van dienst die iedereen observeert en bezig is met wie er als eerste zal sterven. (grinnikt) Ik heb enerzijds een oma van 101, maar er zijn ook familieleden en mensen in mijn directe omgeving op heel jonge leeftijd gestorven.
»De angst voor de dood zet mij soms op een sneltrein. Want mocht ik binnenkort sterven, dan zorg ik er maar beter voor dat ik alles uit het leven haal. Yolo! Maar het kan mij ook verlammen. Het is een tweesnijdend zwaard, ik moet oppassen dat het niet alleen maar het negatieve in mij naar boven haalt.
»Ik blaas de dingen op in de plaats van de confrontatie aan te gaan. Ik zeg altijd al grappend dat ‘Walking Away’ van Craig David mijn levenslied is. (lacht) Het is echter geen mature houding om van je problemen weg te lopen, dus heb ik mezelf voorgenomen om het beest meer in de ogen te kijken. Hoe zegt men dat? Hard decisions, easy life. Easy decisions, hard life. Ik leef volgens dat tweede principe. Het is nu tijd om dat om te buigen.
»Ik ben een enorme piekeraar. Mijn vrienden wijzen mij geregeld op mijn doembeelden. ‘Alles waarover je het afgelopen jaar hebt gepiekerd, is niet uitgekomen. Why bother? Je kunt maar beter van het positieve uitgaan.’ Die mantra probeer ik in mijn hoofd af te spelen. Het is een cliché, maar ik ben een work in progress.»
Voorafgaand aan Charlotte Timmers’ laatste crash had een professor sinologie van KU Leuven haar stilte toegewenst. ‘Achteraf gezien was die wens het mooiste cadeau dat ik vorig jaar heb gekregen. Maar ik heb mezelf de rust niet gegund.’
Timmers is allergisch voor stilte, bevestigt ze. ‘Ik ben van kinds af een professionele gaatjesvuller. Ik heb altijd lawaai nodig gehad om de stilte te counteren. Nog steeds. Ik kan niet wandelen of in slaap vallen zonder muziek in mijn oren. Ik schiet in complete paniek wanneer het stil is.’
Een quote van Jim Carrey is haar bijgebleven. ‘Hij heeft eens gezegd dat iemand die depressed is deep rest nodig heeft. Hij heeft rust nodig om te kunnen functioneren in deze mallemolen. Misschien moet ook ik eens in lotushouding nadenken over het leven. Iedereen adviseert mij om te mediteren, maar ik weet het toch niet, hoor.’
Daags nadien sms’t Charlotte Timmers mij. ‘Perfectie bestaat’, valt er te lezen. ‘Het geluid van pratende lachende mensen in het restaurant hieronder dat mijn rustige muziek verstoort. Ik heb daardoor het dutje van mijn leven gedaan.’ Wat gun ik Timmers graag wat meer rust in de ruis.
Het tweede seizoen van Billie vs Benjamin, vanaf 7 maart op Streamz en later op VTM.