‘De wokepolitie’ in ‘Iedereen beroemd’: een paar van de pijnlijkste minuten televisie van de afgelopen maanden
vrijdag 29 oktober 2021
Wokepolitie in ‘Iedereen beroemd’Beeld VRT
televisie☆☆☆☆☆
Van sommige zaken op televisie vraag je je onwillekeurig af hoe ze ooit goedgekeurd zijn geraakt. ‘Love Island’. ‘Anouk Matton Privé’. En de sketch rond ‘De wokepolitie’ in ‘Iedereen beroemd’.
Begin deze maand zette het Gentse café Blond na een avond vol incidenten alle cismannen – bij wie de genderidentiteit overeenkomt met het geslacht waarmee ze geboren zijn – aan de deur, zodat de resterende gasten in peis en vree verder konden feesten. Het was een geval van kortstondige discriminatie waarbij voor een keer witte, heteroseksuele mannen het belangrijkste slachtoffer waren, en dus werd het niet geheel toevallig ook het meest besproken geval in lange tijd. Tweets van politici. Opiniestukken en reportages in de krant. Een debat in ‘Terzake’. Wild om zich heen slaande verontwaardiging bij de enen, een diepe vermoeidheid bij de anderen.
Een kleine maand na het hele gebeuren keerde ook ‘Iedereen beroemd’ – het Eén-programma dat zich meestal in de kantlijn van de actualiteit bevindt maar nu een meter buiten de bladspiegel ging staan – nog eens terug op de zaak met een sketch genaamd ‘De wokepolitie’. Het idee was dat de politie een speciale eenheid heeft opgericht die het brede publiek moet onderwijzen omtrent de gevoelige wokethema’s: na de zaak-Blond gingen inspecteurs Kevin Gutman en Ronny De Slegte – namen die qua subtiliteit maar net iets hoger scoren dan Piet Pienter en Bert Bibber – dus de Gentse straten op om aan voorbijgangers uit te leggen wat de betekenis is van FLINTA*, het acroniem dat verwijst naar de verschillende groepen mensen die geen cismannen zijn en een term waarmee het café zich associeert.
Wat volgde, waren een paar van de pijnlijkste minuten televisie die de afgelopen maanden op de openbare omroep te zien zijn geweest, en dat komt van iemand die elke aflevering van ‘TerZake’ waarin of Mia Doornaert of Theo Francken te gast waren – en dat zijn er nogal wat – heeft uitgezeten. Het is moeilijk om te zeggen wat het dieptepunt was, want er waren er zoveel. Was het het moment toen De Slegte zich afvroeg of de asterisk in FLINTA* stond voor mensen die ‘hun seksualiteit via hun sterretje beleven’? Of toen hij zei dat hij niet naar café Blond zou gaan, want ‘ik ga niet binnen bij die janetten’? Waren het de straatinterviews waarin de agenten aan voorbijgangers zeiden dat Eddy Demarez mogelijks een FLINTA*-persoon is, want ‘misschien heeft hij een klein pietje’? Of Niels Destadsbader, ‘want hij maakt kutmuziek’?
Natuurlijk kun je dit verdedigen door te zeggen dat je met alles moet kunnen lachen, dus ook met transpersonen of FLINTA*, en ergens klopt dat. Alleen zou bij humor over kwetsbare groepen in de samenleving – neem er gerust ook asielzoekers of slachtoffers van seksueel geweld bij – de lat hoger moeten liggen, terwijl ze net dan meestal op de grond wordt gelegd en er nog over gestruikeld wordt. Kort gezegd: als je niet verder komt dan luie, ongeïnspireerde grappen over hoe verwarrend al die hokjes zijn of over hoe mensen om om het even welke reden tot FLINTA* kunnen behoren, geef je eigenlijk gewoon aan dat het bestaan van die personen op zich al om te lachen is. En dat is simpelweg een boodschap een openbare omroep onwaardig.