Ik vraag me nu bijna een week af wie de ‘moslimvriend’ van Bart De Wever is
23 december 2020
✦ColumnAya Sabi
Aya Sabi is auteur van Verkruimeld land en De Morgen-columnist. Zij verzorgt tijdens het kerstverlof deze column, afwisselend met Mark Coenen.
Ik vraag me nu bijna een week af wie de ‘moslimvriend’ van Bart De Wever is. In een interview in Humo zei De Wever dat hij zou stoppen met politiek als hij zou moeten samenwerken met het Vlaams Belang. ‘Mijn beste vriend is een moslim, wij gaan samen op reis. Wat moet ik tegen hem zeggen als ik morgen een regering maak of mijn stad bestuur met die types?’
Wat heeft hij gezegd tegen deze beste vriend toen De Wever wél aan tafel ging met het Vlaams Belang of toen Gwendolyn Rutten naar buiten bracht dat N-VA een coalitie wilde met Vlaams Belang. Een voorstel dat volgens Rutten echt op de tafel heeft gelegen en ernstig politiek is afgetoetst. Of is die beste vriend nu pas bekeerd tot de islam? Hoefde hij toen geen verantwoording af te leggen? Of stelde hij hem gerust met: ‘Als VB iedereen terugstuurt mag jij blijven’ want – en nu komt het – ‘jij bent een van de goei.’
Ik doe er een beetje ironisch over, met alle respect voor meneer De Wever en zijn vriendschappen, maar wat is dit nou voor een argument? Het klinkt bijna als ‘ik kan geen racist zijn, want ik drink mijn chocolademelk graag bruin’. Welk politiek argument maakt dat je nu geen samenwerking meer ziet zitten? Want zelf is De Wever ook niet vies van stigmatiserende uitspraken over moslims, sterker nog: de N-VA heeft zelf zulke typetjes binnen de eigen partij. De grens tussen Vlaams Belang en N-VA is in het verleden op momenten erg vaag geweest. Er is wel één belangrijk verschil: de een roept en de ander doet. Dus wie is schadelijker?
In 2018 zei De Wever dat hij zich kritischer uit over moslims dan over Joden, want moslims zouden geen conflict vermijden. “Moslims eisen wel een plek op in de publieke ruimte, in het onderwijs, met hun uiterlijke geloofstekenen. Dat zorgt voor spanningen.”
Bij deze bied ik mijn excuses aan. Het is schaamteloos dat ik met deze column uw uitspraken zo publiekelijk en zichtbaar heb durven bekritiseren. Ik zal me vanaf nu gedragen zoals de verwachtingen zijn voor iemand als ik: zwijgen en zo onzichtbaar mogelijk zijn zodat conflicten vermeden worden. Maar het spijt me ook als ik dan paradoxaal genoeg behoor tot de gesloten gemeenschap met een zeer groot wantrouwen tegenover de overheid, bij wie racisme een excuus is voor persoonlijk falen. De Berbers, zoals u ze omschreef. Ik weet echt niet hoe ik én kan participeren in de samenleving én moet stoppen met conflicten te veroorzaken door te participeren in de samenleving. Kunt u me dat uitleggen? Misschien worden we wel beste vrienden en gaan we samen op vakantie.
