https://www.demorgen.be/tv-cultuur/deze-smartphonegame-heeft-mijn-hart-gebroken~b411be93/?utm_source=link&utm_medium=app&utm_campaign=shared%20content&utm_content=free

Deze smartphonegame heeft mijn hart gebroken

20 augustus 2019

DM Zapt

Katrin Swartenbroux zet deze week de blik op oneindig. Vandaag: een smartphonespel dat je meer leert over relaties dan eender welke dating app ooit zal kunnen.

Ik wist dat boeken er sterk in zijn. Met muziek maak ik het dagelijks mee. Films slagen er regelmatig in en naar het schijnt kunnen tv-series het ook. Maar ik had nooit gedacht dat een smartphonespelletje mijn hart zou kunnen breken.

‘Florence’ is dan ook niet zomaar een smartphonegame, al is het niet helemaal duidelijk of Ken Wong van tevoren wist wat voor impact zijn eerste geesteskind zou hebben. Wong wilde vooral wegsturen van de eerder gewelddadige games die de markt overheersten,  maar wat hij (nota bene op Valentijnsdag!) op de wereld heeft losgelaten is wreder dan eender welke shooter. Fervent gamers barstten in tranen uit op podcasts waarin ze het puzzelspel bespreken. Serieuze media-outlets gaven er pagina’s aandacht aan. Het werd gelauwerd door psychologen en relatietherapeuten. En ik ben er zelf al een hele dag niet goed van.

Het begint tamelijk onschuldig. Je helpt de 25-jarige Florence Yeoh haar leven navigeren als jongvolwassene. Van foto’s van vrienden liken op social media tot tandenpoetsen, de kleine puzzels zijn schattig, maar allesbehalve uitdagend. Tot ze Krish leert kennen en ze beginnen daten. De conversaties tussen de twee worden weergegeven als speech bubbles bestaande uit losse stukken die je in elkaar moet klikken. Op de eerste date is de puzzel wat ingewikkelder, maar naarmate Krish en Florence vaker (af)spreken worden de puzzels opvallend gemakkelijker.

Onwaarschijnlijk bruut

Dat mag allemaal nogal suf lezen, maar de psychologie achter de gameplay staat behoorlijk op punt. Wanneer Krish en Florence ruzie hebben lijkt het aanvankelijk alsof je om ter eerst je spraakbubbel in elkaar moet klikken, maar op een gegeven moment blijft dat heen en weer gegooi zo lang duren dat je door hebt dat je eigenlijk gewoon moet opgeven. Hoe verder de twee romantisch en psychologisch uit elkaar drijven, hoe moeilijker de spreekbubbels worden en hoe minder makkelijk hun foto’s in elkaar klikken. En wanneer de twee (sorry, dit is een lineaire game) hun relatie verbreken moet je het personage van Krish echt daadwerkelijk laten gaan door je toestel de volle minuut niet aan te raken eer je verder kan. Had ik al gewaarschuwd dat Florence onwaarschijnlijk bruut is? Florence is onwaarschijnlijk bruut.

Nooit eerder gaf een smartphonespel, of eender welk ander spel, weer hoe moeilijk het is om een geliefde los te laten, hoe barbaars het kan zijn om in te zien dat het, letterlijk en figuurlijk in dit geval, gewoon niet meer klikt. Disclaimer: download Florence voor de gameplay, voor de mooie tekeningen en de prachtige klassieke muziek, het is alle data waard. Maar speel het in godesnaam niet wanneer je gezellig naast je lief in bed ligt te spoonen.