Laura (23): ‘Ik heb voor hem gekozen, mijn verlangen naar vrouwen staat nu even on hold’
✦ Interview
Je vindt jongens leuk, maar meisjes ook. Moet je dan kiezen, of bestaat er misschien een tussenoplossing? Laura (23) verkende alle mogelijkheden en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat… ze het eigenlijk niet weet.
Ik weet al sinds mijn dertiende dat ik naast jongens ook meisjes leuk vind, maar pas toen ik ging studeren durfde ik daar iets mee te doen. Als kind had ik buurvrouwen die lesbisch waren, maar vreemd genoeg zag ik in hen nooit een rolmodel, eerder het tegenovergestelde: ik kon me niet voorstellen dat er ook vrouwen waren jonger dan veertig die van vrouwen hielden. Ik was een puber toen ik eens aan een vriendin vroeg: ik weet niks zeker, maar hoe zou jij het vinden als ik ook op meisjes val, en ze keek me aan en vroeg: val je dan ook op mij? Nee, zei ik, jij bent gewoon een vriendin. O, zei ze, nee, natuurlijk, dan vind ik het prima.
“De universiteit waar ik op mijn 18de naar vertrok, de grote stad waar ik ging wonen waren in vele opzichten een openbaring. Ik zag heel knappe meisjes die zich opmaakten en toch lesbisch waren, ik zag homo’s en transgenders, en niemand die ook maar een wenkbrauw optrok. Ineens maakte ik deel uit van een wereld waar vragen die mij jaren gekweld hadden niet meer speelden, een wereld zonder aannames en met louter mogelijkheden. Dat ik toch verliefd werd op een jongen, kwam omdat hij zo leuk was en met kop en schouders boven iedereen uitstak. Ik was niet eerder zo verliefd geweest. Een aantal maanden duurde het, tot we besloten dat er voor ons allebei nog te veel te ontdekken viel om ons vast te leggen, en hoewel we dat niet alleen seksueel bedoelden, was het vrij snel daarna dat ik voor het eerst verliefd werd op een meisje. Voor het eerst had ik seks met een seksegenote en maakte ik kennis met een heel nieuwe manier van liefhebben.
“Vrijen met jongens betekent doorgaans eenzelfde serie handelingen in eenzelfde volgorde. Natuurlijk wordt daar ook van afgeweken, maar groot is de variatie meestal niet. Iedereen weet dat de meeste vrouwen geen orgasme krijgen door penetratie. Ik vind de fijnste momenten juist die momenten die in heterorelaties achteloos met voorspel worden afgedaan: kussen, strelen, kijken, voelen. Met een vrouw bleek niks vast te liggen, ook de rollen niet. Als ik met haar bijvoorbeeld lepeltje-lepeltje lag, dan had zij nu eens haar armen beschermend om mij en dan weer andersom. Ik pieker vaak en vraag me af: als ik met mannen ook op deze manier seks zou hebben, zou ik dan toch verliefd zijn geworden op dit meisje? Of was het dat ongecodeerde waar ik zo gek op was? Maar het antwoord zit in de vraag besloten: verliefdheid is nooit alleen fysiek en andersom, hoe had ik zo verliefd kunnen worden op mijn vriend als het lichamelijk alleen maar teleurstelde? Eenvoudig is het allemaal niet. Neemt niet weg dat met een vrouw op date gaan, een totaal andere, verfrissende dynamiek heeft.
Raadselachtig
“Met dit meisje draaide het na drie maanden desondanks op niks uit, ze bleek nog niet helemaal over haar ex-vriendin heen. Ik was verslagen en sprak erover in de vriendengroep waartoe ook mijn ex-vriend nog steeds behoorde. Hij toonde veel begrip en zonder de indruk te wekken dat ik hem gebruikte om over haar heen te komen, kwamen hij en ik weer samen. Ik weet inmiddels dat niets eenduidig is in de liefde en wij merkten dat we nog steeds gek op elkaar waren, juist omdat we elkaar zo goed kenden in al onze tegenstrijdigheden. We spraken af dat we elkaar deze keer niet zouden claimen, dat we elkaar de kans gunden om ook al die andere kanten van onszelf te ontdekken, maar wij samen zouden de basis zijn.
“En toen gebeurde het. Op een avond zag ik haar in de stad. Ze zei: ik heb spijt dat ik je heb laten gaan, en die nacht sliep ze bij me, niet wetend dat mijn vriend iets zou doen wat hij nooit deed: zonder aankondiging langskomen. Het werd een pijnlijke confrontatie, hij had zich al uitgekleed toen hij haar zag liggen en is zonder een woord naar huis gegaan. Uren hebben we daarna gesproken, gehuild. Samen probeerden we iets te analyseren wat misschien helemaal niet te analyseren viel. Hij had het geprobeerd maar kon het gewoon niet, een open relatie. En ik was verliefd. Punt. Op haar. En ook op hem.
“Het was geen kwestie van niet kunnen kiezen of, plat gezegd, van twee walletjes eten, het had alles te maken met het tot wasdom komen van de vrouw die ik in aanleg al op mijn dertiende was. Van iemand die op beide seksen valt. Het vrije klimaat van de universiteit, de ontmoeting met dit meisje, hadden mij stappen verder gezet, maar het bracht mijn gekozen relatie opnieuw in gevaar. Zij was de belichaming van iets waarnaar ik al heel lang zocht, hij de jongen met wie ik gemoedelijk Netflix keek, ook goeie seks had en eindeloos kon doordrammen over allerlei onderwerpen.
“Uiteindelijk heb ik voor hem gekozen. Met alle exclusiviteit van dien. Mijn verlangen naar vrouwen staat on hold. Nee, ik ben niet compleet, maar dat was ik ook niet als ik verder met haar was gegaan. En het goede van deze beperking is dat die vooralsnog niet voelt als beperking, maar eerder als een heel fijne manier om heel gelukkig te zijn. Ik wil hem gewoon niet kwijt.
“En toch, het blijft raadselachtig hoe twijfel plotseling nog steeds de kop kan opsteken, ook al houd ik nog zoveel van hem. Ik heb geen antwoorden, niemand denk ik. Hoe het verdergaat, geen idee. Welke openbaringen er nog volgen, wie weet het. Hopelijk doorstaan we samen alle stormen, maar ik ben 23, we zien wel.”