Douglas Firs komt in de allereerste See.Hear.Now. op kruissnelheid voor hun aankomende tour.
Douglas Firs maakt zich op voor een toer van 14 shows in maart en april. Opwarmen deden ze in onze studio met een live versie van ‘Shimmer en Glow‘. Direct ook een goede reden om frontman Gertjan Van Hellemont enkele rake vragen te stellen.
Rewind 10 Sec
Mute
Share
Subtitles/CC
Settings
Enable Goggle View
Start Casting
AirPlay
Full Screen
04:11
Playlist
Schedule
Quality
Subtitles/CC
Audio Tracks
Share
Click to copy
Click to copy
First things first. Waar komt die bandnaam eigenlijk vandaan?
“Een Douglas Fir – en dat spreek je uit als ‘fur’ – is een heel grote Amerikaanse dennenboom. Die kunnen tot 100 meter lang worden en ze ruiken naar het schijnt erg lekker. De naam is ook een verwijzing naar Twin Peaks. Wanneer Agent Cooper voor de eerste keer de stad nadert, verbaast hij zich over zoveel bomen en spreekt op zijn dicteerapparaat – dat hij Diane noemt – de boodschap in dat hij zeker moet checken wat voor bomen het zijn, “because they’re really something”. Maar ik vond het vooral een mooi woord, en het lijkt en het voelt ook echt als een naam.”
Wanneer is een nummer af?
“Echt af is een nummer nooit. Dat heb ik geleerd in de studio. Het is eigenlijk een momentopname van hoe je je voelt en wat de muziek op dat moment voor je betekent. Je kan het vastleggen, maar zo’n nummer groeit met je mee, het blijft evolueren. Ik vind het niet vervelend om op te nemen, integendeel, ik hou ervan om vrede te nemen met hoe een nummer op een bepaald moment klinkt.”
Wat betekent het nummer ‘Shimmer en Glow’ dan nu voor jou?
“Die song gaat over de ongrijpbaarheid van dingen die je hebt meegemaakt en het belang en de vergankelijkheid daarvan. Een goed nummer is voor mij een song die iets in beweging zet, die op een of andere manier een impact heeft. Ik hoor soms dat mensen graag muziek willen horen die ‘niet stoort’, maar dat vind ik een beetje een droevig idee. Ik wil met mijn muziek graag iets meer doen dan enkel ‘niet storen’, een goed nummer moet iets met je doen, je op een bepaalde manier raken.””
Ik heb geen vaste manier om te schrijven, maar doorgaans werk ik wel alleen. De enige constante in het proces is de onvoorspelbaarheid. De dag dat ik denk te weten hoe je een song gemakkelijk kan schrijven, is de dag dat ik ermee ga stoppen.Gertjan Van Hellemont
“Soms komt een song zomaar uit de lucht vallen, en is die op vijf minuten af. En soms is het weken puzzelen en passen voor je alles stukjes in de juiste volgorde hebt. Meestal schrijf ik op gitaar – het instrument dat ik al het langste speel – maar soms werkt het heel bevrijdend om op piano te schrijven, omdat je dan in je onkunde tot heel naïeve en verrassende resultaten kan komen. Bij de laatste plaat ben ik gaan schrijven in Montréal. Daar gebeurde het dat een nummer plots in me opkwam tijden het wandelen in een park, waarschijnlijk door het ritme van het lopen. Toen heb ik het twee uur lang moeten herhalen tot ik thuis was, om het nummer zoals ik het hoorde vast te leggen op een recorder.”
Bereid je alles geweldig goed voor of is de studio een plaats voor experiment?
“Er is is zeker ruimte voor inspiratie op het moment zelf. Voor de laatste plaat hebben we samengewerkt met Kevin Ratterman, een man die ik geweldig bewonder voor zijn werk met bands als My Morning Jacket en Ray Lamontagne. Ik ben gek op zijn sound en die epische reverbs.”
“Kevin gelooft dat elke opname kan blijven veranderen en dat het creatieve proces blijft lopen nadat alles op band staat. Hij heeft een paar vreemde gewoontes en kauwt voortdurend op zijn haar. Hij heeft ook een heel bizarre manier van mixen. Hij zit niet gewoon heel de tijd gefixeerd te vijlen aan frequenties, maar is constant in beweging en hij staat op een soort van mini trampoline die hij heeft laten maken. Echt grappig om te zien. Hij heeft ook echt een mening over de muziek. Een van de nummers op de plaat hoorde hij bijvoorbeeld in een compleet andere versie. Hij was daar heel tevreden over maar ik voelde het totaal niet. Dan is het wel even moeilijk om subtiel aan zo’n ervaren rot uit te leggen dat je zijn versie maar niks vindt… Maar gelukkig heeft hij dan toch een andere versie willen maken die we allebei goed vonden, al vond hij zijn eerste versie ook nog altijd perfect! Muziek kan nu eenmaal goed zijn in verschillende vormen, zei hij dan. Best interessant.”
Zie je Douglas Firs als een echte band?
“Hangt ervan af. Het is natuurlijk echt mijn project omdat ik de nummers schrijf en de zanger ben, maar de band bepaalt ook hoe de nummers groeien. In de studio zitten is zalig – met een paar mensen in een kamertje – maar daarna kijk ik er toch ook naar uit om weer live te gaan spelen en wat je met vier gemaakt hebt te delen met een publiek. Dat is heel spannend en magisch. Van zodra die spanning verdwijnt, weten we dat het tijd is om iets nieuws te maken. Maar dat is pas later. Nu vind ik het geweldig spannend om weer te beginnen spelen!”
Deze website maakt gebruik van cookies, waaronder cookies van derden en webbakens om uw online ervaring te verbeteren door ons toe te staan onze inhoud aan te passen op basis van uw interesses en surfgewoonten. Door onze website te blijven gebruiken, stemt u in met het gebruik van cookies en webbakens. Voor informatie over de cookies en webbakens die we gebruiken (inclusief cookies van derden en webbakens), voor details over de manier waarop we uw persoonlijke gegevens verwerken en voor informatie over hoe u uw toestemming kunt intrekken (wat u op elk moment kunt doen), alstublieft zie ons Cookiebeleid en Privacybeleid.
