Beyoncé verbluft met spectaculaire concertfilm ‘Homecoming’
Beyoncé was in 2018 de eerste vrouwelijke Afro-Amerikaanse headliner van het beroemde muziekfestival Coachella. Dat grandioze concert verscheen gisteren onverwacht als live-album, maar het is de bijbehorende Netflix-film die écht verbluft.
“Ik was bang dat het overwegend blanke publiek van Coachella verward zou worden door al die zwarte cultuur”, schreef een bezorgde Tina Knowles, de moeder van superster Beyoncé, vorig jaar op Instagram. “Simpelweg omdat die mensen het belang ervan niet zouden begrijpen.”
Beyoncé Knowles diende haar moeder snel van repliek. “Ik heb keihard gewerkt om op een punt in mijn carrière te geraken waar ik eindelijk de stem heb gevonden waar iedereen naar luistert. Ik draag de verantwoordelijkheid om te doen wat goed is voor de wereld, niet wat het meeste geld opbrengt.”
Black Panthers
Het tekent de strijdlust van Beyoncé, die sinds haar single ‘Formation’ uit 2016 als nooit tevoren sociaal geëngageerd en Afro-centrisch uit de hoek komt in haar performances. In datzelfde jaar bracht ze het liedje tijdens de rust van de Super Bowl, omringd door dansers die refereerden aan de black panthers, de controversiële paramilitaire groepering die ooit opkwam voor de rechten van de Amerikaanse zwarten.
Haar concert op het Californische festival Coachella in 2018 was in eerste instantie een bruisend, opzwepend eerbetoon aan haar Afro-Amerikaanse wortels en aan de zogenaamde HBCU’s: de ‘Historically Black Colleges and Universities’ die tijdens de Amerikaanse segregatiejaren, voor de Civil Right’s Act in 1964, werden opgericht omdat veel zwarten zich niet mochten inschrijven aan reguliere universiteiten.
(lees verder onder de video)
Openhartige getuigenis
Een goede raad: laat de onaangekondigd verschenen liveplaat Homecoming: The Live Album van Beyoncé even voor wat ze is op de streamers. Kijk eerst naar de gelijknamige concertfilm op Netflix. Hoe fenomenaal de liveversies ook mogen zijn en hoe cool de bijdragen van Destiny’s Child en zusje Solange wel klinken, het visuele luik van haar Coachella-show verbluft pas écht.
De regie en choreografie van het concert zijn gesofisticeerd. Het in de verf zetten van de Afro-Amerikaanse cultuur intelligent, gedurfd en doorleefd. Zie: de stemsamples van zwarte intellectuelen, de twerkende cheerleaders en de New Orleans-achtige fanfare met zijn woeste koperblazers – typisch voor HBCU’s – die in het verleden al werden aangewend door andere beroemde black power-voorvechters zoals Spike Lee en Prince. Dat Beyoncé als derde liedje meteen de zwarte hymne ‘Lift Every Voice and Sing’ brengt, is een statement van jewelste.
Supervrouw
In de Netflix-film wordt het meer dan twee uur durende concert doorspekt met beelden van achter de schermen en met ontwapenende getuigenissen van Beyoncé. Ze benadrukt hoe ze de show in haar eentje heeft uitgekiend en hoe elk detail een betekenis draagt.
Dat ze die krachttoer leverde kort na de bevalling van haar tweeling Rumi en Sir Carter draagt bij tot het fel gemediatiseerde imago van Beyoncé als onaantastbare supervrouw. Ze vertelt openhartig over haar bevalling: een van de kindjes had in de baarmoeder een irreguliere hartslag, waardoor ze met spoed een keizersnede kreeg. “Ik dacht dat ik nooit meer dezelfde zou zijn”, klinkt het. “Ik heb mijn lichaam moeten heropbouwen, ondanks de doorgesneden spieren en de spasmen. Het had zijn eigen wil. Intussen wilde ik niets liever dan bij mijn kinderen zijn.”
Let trouwens op de bewonderend blik van manlief Jay-Z wanneer Beyoncé haar dansers motiveert tijdens een repetitie. Priceless.
De ware krachttoer? Beyoncé heeft het gerenommeerde ‘blanke’ indierockfestival Coachella slim gebruikt als platform voor Afro-Amerikaanse trots en om te prediken over gelijkheid, inclusie en menselijke veerkracht. Met een stem als een klok bovendien.
Homecoming: The Live Album is uit op Columbia/Sony (★★★★)
De film Homecoming is te zien op Netflix (★★★★★)