Basketballegende Steveniers is 80: “Heb te weinig respect gekregen”
Willy Steveniers is op zijn 80e nog altijd even scherp van geest, lijf en tong.
Willy Steveniers, misschien wel de beste Belgische basketballer uit de geschiedenis, heeft vandaag 80 kaarsjes mogen uitblazen. Sporza zocht hem op – uiteraard in zijn geliefde Antwerpen – en stelde vast dat zijn tong nog altijd even scherp is als vroeger.
Willy Steveniers was de toonaangevende figuur in het Belgische en Europese basketbal in de jaren 60. “Maar ik zeg nu niet meer dat ik de beste van de wereld ben, wel dat ik veel geluk heb gehad. Ik heb geluk gehad dat ik 80 ben mogen worden en nog zo gezond ben. Ik ben nog heel mobiel.”
“Ik ben nog elke dag bezig in de zaak (taverne De Nachtegaal)”, vertelt Steveniers. “Ik sta op om 6.30u en ben een uur later al aanwezig. 365 dagen in een jaar. Ik kan niet stilzitten.”
“Heb van mijn 10e tot mijn 42e met 1 hand gespeeld”
Steveniers mag dan wel kunnen terugblikken op een rijke carrière, toch beseft hij ook zelf dat er meer had ingezeten. “Ik heb van mijn 10e tot mijn 42e eigenlijk maar met 1 hand gespeeld. Mijn andere hand was zo goed als kapot. Maar ik heb dat nooit gezegd omdat ik geen excuses wou zoeken.”
“Ik vraag mij nu ook af: wat als ik wél 2 goeie handen had gehad? En wat als ik er wél voor geleefd had? Dan had ik 60 à 70% meer uit mijn carrière kunnen halen. En dan had ik misschien in het beste team in de VS kunnen spelen.”
Want Steveniers was goed genoeg om mee te draaien in de NBA. “Och! Daar moet je niet aan twijfelen! Technisch was ik zeker goed genoeg. Ik had alleen moeten leren verdedigen en meer in team moeten spelen.”
Steveniers met zijn poulain DJ Mbenga
“Als ik het zou mogen overdoen, zou ik nooit meer drinken”
Steveniers heeft zijn leven altijd compromisloos geleden, maar daar heeft hij toen en nu wel een prijs voor betaald. “Als ik het zou mogen overdoen, zou ik nooit meer drinken. Maar toen mijn zoon wat op het verkeerde spoor was, heb ik naar de fles gegrepen.”
“Een van mijn ontgoochelingen is ook dat ik een zwarte jongen tot in de NBA heb gebracht (hij noemt DJ Mbenga niet bij naam), dat ik hem 4 jaar in mijn huis heb gehaald en hem alles heb geleerd, maar hij mij 10 jaar in de steek heeft gelaten.”
En er is nog iets anders wat steekt bij Steveniers. “Ik ben toch een monument in Antwerpen, niet? Ik heb zoveel veldslagen geleverd voor de Sinjoren. Dat ik daar niet meer voor gehuldigd word, vind ik spijtig.”
“Ik heb te weinig respect gekregen, daar moet je niet aan twijfelen. Ik vermoed dat dat door mijn kwade tong komt. Ik zeg wel eens stoute dingen. Ik heb tegen mensen hun schenen geschopt. Maar ik heb altijd de waarheid gezegd.”
Portret van Steveniers door Frank Raes n.a.v. zijn 75e verjaardag
