Khalid El Jafoufi is voorzitter en provincielijsttrekker van het Democratisch-Solidair Appèl (D-SA), een nieuwe centrumpartij die opkomt bij de komende lokale verkiezingen in Antwerpen.
Share
Vlaanderen is terecht geschokt, maar lijkt te zijn ontwaakt uit een diepe slaap
De Pano-reportage waarin de geheime chatgroepen van de rechts-extremistische organisatie ‘Schild & Vrienden’ werden doorgelicht, zindert nog altijd na. Vlaanderen is terecht geschokt, maar lijkt te zijn ontwaakt uit een diepe slaap. Over wie het slaapliedje zong kunnen vele politicologische analyses worden gemaakt, maar dat vooral rechts-populistische partijen hiervoor de fundering hebben gelegd zal menig loodgieter kunnen beamen.
De extremistische, haatdragende inhoud van de berichten moet de alarmbellen doen afgaan bij alle belangrijke actoren met enig maatschappelijk belang. Zo stuurde de UGent een sterk en verdedigbaar signaal door, op basis van het reglement, tegen de leider van Schild & Vrienden een tuchtprocedure op te starten en hem bovendien te schorsen. De zwaarwichtige feiten vallen in geen enkel opzicht te rijmen met het actief pluralistisch project van de Gentse universiteit.
Share
Steeds meer werd extremisme een synoniem voor religie en meer bepaald de islam
Bovendien gaat het in dit geval niet alleen over wat ‘stoerdoenerij’, zoals UGent-professor Carl Devos de feiten ongelukkig noemde, maar om ondubbelzinnige aanzetting tot haat, geweld, racisme, antisemitisme, nazisme, seksisme, enzovoort. Vele maatschappelijk betrokken Vlamingen van vreemde herkomst kunnen beter dan wie ook getuigen over hoe zij werden belaagd door de strak georganiseerde machine van Schild & Vrienden. Dat het parket een onderzoek heeft geopend, zal allicht tot de nodige gerechtelijke gevolgen leiden en zo wordt het recht van de vele slachtoffers hopelijk herwonnen.
Slapend rijk
Nu we het allen eens zijn over de ernst van de feiten en de politieke distantiëringsgolf zich reeds heeft voltrokken, moeten we het ook eens hebben over hoe we als maatschappij omgaan met de verschillende vormen van radicalisering en extremisme. De laatste jaren gaat er, zeker sinds de vele gepleegde aanslagen, terecht veel aandacht naar het fenomeen van religieus extremisme. Daaropvolgend worden de duidingsprogramma’s net niet platgewalst door allerhande experten en politici, die elk hun kijk op het fenomeen willen openbaren. Er worden zelfs organisaties slapend rijk door oversubsidiëring van zogenaamde deradicaliseringsprojecten, waarmee de bodem van het extremisme allerminst wordt weggewerkt.
Steeds meer werd extremisme een synoniem voor religie en meer bepaald de islam. Steeds vaker worden moslims die er bijvoorbeeld een conservatieve mening op nahouden in dezelfde zak gestoken als extremisten die ‘onze’ samenleving afzweren. Nog vaker worden mensen die in hun familiale, vriendschappelijke of professionele sfeer weleens op dergelijke figuren stuiten, meteen als ‘onbetrouwbaar’ of zelfs als een ‘gevaar’ voor de openbare veiligheid gezien. Dergelijke methodieken horen niet thuis in een democratische liberale rechtsstaat die principes als het vermoeden van onschuld hoog in het vaandel draagt.
Share
Het amalgaam dat na de ‘Pano’-reportage wordt gemaakt van de Vlaamse Beweging of Vlaamsgezinden tout court, is intellectueel oneerlijk
Het amalgaam dat na de Pano-reportage wordt gemaakt van de Vlaamse Beweging of Vlaamsgezinden tout court, is dus intellectueel oneerlijk en het is daarom legitiem dat deze vorm van guilty by association door prominente flaminganten wordt aangeklaagd. Maar toch blijf ik met de logische vraag achter: wat als de dader niet Dries, maar pakweg Mohamed of Rachid heette? Zouden diezelfde mensen uit Vlaams-nationalistische hoek dan ook voor hen op de bres springen? Zie hier de hoofdreden waarom de open Vlaamsgezinde stroming in Vlaanderen nog steeds een randfenomeen blijft.
