Ann Ceurvels schrijft over haar zoon: ‘De diagnose was een verlossing’
‘Een ramp!’ Zo noemde Ann Ceurvels in een open brief de plannen van minister van Volksgezondheid Maggie De Block om de financiering voor kinderpsychiatrie te halveren. Ceurvels weet waarover ze het heeft: de actrice schoolde zich om tot kinder- en jeugdcoach en gezinsbegeleider. En haar zoon, bij wie op zijn 6de een autismespectrumstoornis (ASS) vastgesteld werd, stortte op zijn 9de in omdat op school niet naar die diagnose gehandeld werd. De afgelopen jaren heeft het gezin dan ook de kinderpsychiatrie van dichtbij leren kennen, en Ceurvels’ open brief groeide uit tot een boek, ‘Etiketjes’ (uitgeverij Houtekiet).
ANN CEURVELS «Ik heb dit boek geschreven voor diegenen die nog altijd de wenkbrauwen fronsen bij diagnoses als ADHD of ASS. Ik wil tonen wat voor impact die twijfels en kritiek hebben op een gezin. En ik heb ‘Etiketjes’ ook geschreven voor ouders van wie het buikgevoel over hun kind zegt: ‘Hier klopt iets niet.’ Hen wil ik aanmoedigen om op zoek te gaan naar een diagnose. Is het niets, prima. Scheelt er wel iets, dan geef je je kind zoveel meer kansen door wél dat etiketje te plakken.»
HUMO Anders dan veel anderen pleit jij vóór etiketjes.
CEURVELS «Ja. Het woord heeft een negatieve bijklank, maar dankzij zo’n etiketje kunnen veel ouders eindelijk de gebruiksaanwijzing van hun kind beginnen te begrijpen. Ook voor ons was het een verlossing om te horen wat ons buikgevoel al zo lang aangaf. Natuurlijk krijg je soms foute diagnoses, maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. Geloof me, geen enkele ouder volgt voor zijn plezier het traject dat op zo’n diagnose volgt – psychiaters, bijzonder onderwijs, extra begeleiding op school…
»Het stopt niet bij dat etiket. Mijn man en ik leren nog elke dag bij. Intussen is onze zoon een puber, ook dat brengt z’n problemen mee. Een voorbeeld: de aanslagen in Brussel kwamen heel hard binnen bij kinderen met ASS. Als wij het al moeilijk hebben met het feit dat zoiets op elk moment op elke plek kan gebeuren, stel je dan eens voor wat het doet met een jongere die nood heeft aan voorspelbaarheid.»
HUMO De puberteit heeft ook wel een voordeel voor kinderen als je zoon: hoe ouder ze worden, des te meer je merkt dat ze een beperking hebben. Als kind werd hij vaak overschat.
CEURVELS «Onze psychiater heeft gezegd: ‘Het kruis dat hij moet dragen, is dat mensen hem altijd zullen overschatten. Hij ziet eruit als een gewone jongen, maar dat is hij niet.’ Niemand zou ooit aan een kind in een rolstoel vragen om op te staan. Even belachelijk is het om aan een kind met ADHD te vragen om urenlang stil te zitten.
»Veel jongeren met ASS kopiëren het sociaal aanvaardbare gedrag dat ze rond hen zien. Met een hoger dan gemiddelde begaafdheid raken ze daarmee weg tot in de puberteit, maar daarna gaat het meestal fout en verdrinken ze op hun gewone school. Kinderen die aangepast lager onderwijs hebben gevolgd, hebben veel betere slaagkansen in de middelbare school en hun verdere leven. Nu, de puberteit is niet alleen kommer en kwel: de voorspelbaarheid van onze zoon is soms ook een zegen. Als ik rebellerende pubers zie, denk ik weleens: ‘Ha, dat hebben wij lekker niet!’ (lacht)»