Een rimpelloze toekomst met plastische chirurgie: ‘Mensen die vragen om een grotere poep probeer ik meestal op andere gedachten te brengen’
Plastische chirurgie is geen taboe meer: Bekend Vlaanderen getuigt openlijk over facelifts, reisbureaus specialiseren zich in esthetisch toerisme en zelfs algemene ziekenhuizen bieden nu Botox en fillers aan. Onze Vrouw ging op bezoek bij pioniers in een privékliniek, een esthetisch centrum en een algemeen ziekenhuis. Ze ontdekte er de nieuwste technieken, informeerde naar de behandelingen die de dokters zelf ondergaan hadden, en kwam tot strakke conclusies: ‘Het is big business geworden. Er wordt van alles op de markt gegooid waarvan we niet weten of het wel echt werkt.’
‘Mannen zijn veel banger voor pijn dan vrouwen’
Vlaanderen blijkt zowaar een pioniersrol te spelen op het vlak van facelifts. De Gentse dokter Patrick Tonnard (55) vond samen met zijn collega Alexis Verpaele de MACS-lift uit, die nu wereldwijd als één van de beste technieken wordt beschouwd. Tonnard, merk je, leeft voor zijn vak en bestookt me vol vuur met de nieuwste ontdekkingen.
HUMO Hoe vind je een nieuwe facelift uit?
Patrick Tonnard «Chirurgen zijn altijd op zoek naar manieren om te vereenvoudigen, zo weinig mogelijk letsel te veroorzaken en verwikkelingen te vermijden – kijk maar naar de endoscopie. In de plastische chirurgie is het net zo. Alleen ligt daar de nadruk soms zo sterk op vereenvoudiging dat de kwaliteit erop achteruitgaat. Bij een mini-lift snijden ze bijvoorbeeld maar een halve centimeter huid weg. Natuurlijk zwelt je gezicht na de operatie dan niet op, maar je hebt ook nauwelijks resultaat.
»De klassieke facelift was dan weer enorm ingrijpend: een grote snee waarmee je het hele gezicht openlegde. Ook in het weefsel eronder werd een flap gesneden om eraan te kunnen trekken, waardoor het gevaar bestond dat je een zenuw raakte. Bovendien trok je bij die lift de huid naar achteren, met als gevolg een gezicht als een breedbekkikker waarvan iedereen op twintig meter afstand kon zien dat eraan gesleuteld was. Wij wilden een manier vinden om het litteken korter te maken en de huid strak te trekken naar omhoog in plaats van naar achteren.»
HUMO Hoe zoek je dan? Terwijl je iemand opereert?
Tonnard «Ja. Je doet niks fout als je geen grote snee maakt maar een kleine, om dan te zien hoe ver je raakt. We besloten ook om niet nog eens in het weefsel onder de huid te snijden, maar dat omhoog te trekken met draden die we bij de slaap vastzetten. We stonden zelf versteld van het resultaat.»
HUMO U trekt het weefsel onder de huid gewoon met drie draadjes strak.
Tonnard «Ondertussen gebruiken we nog maar twee draden. De middelste draad laten we weg omdat we nu weten dat het midden van het gezicht niet veroudert door omlaag te zakken, maar door volumeverlies. Kijk (toont twee foto’s van dezelfde vrouw): hier is ze twintig, deze foto is van dertig jaar later. De moedervlek op haar wang zit nog steeds op precies dezelfde hoogte. Het is de plooi naast de neus die verzakking suggereert, maar in feit is dat een lege enveloppe. Dat je oogleden gaan hangen, is ook vooral omdat je volume verliest onder je wenkbrauwen. De klassieke reflex om daar vel weg snijden, leidt alleen tot holle oogleden die helemaal niet lijken op de oogleden van je patiënt in haar jeugd. Dat is een heel belangrijk inzicht geweest. Vandaag werken we op basis van een jeugdfoto die de patiënt meebrengt, om haar zo écht te kunnen verjongen. Dat is een heel nieuw vertrekpunt.»
HUMO De ooglidcorrectie, nog steeds de meestgevraagde ingreep, doet u niet meer?
Tonnard «Toch wel, maar anders. We nemen veel minder huid weg en vullen het stuk ooglid onder de wenkbrauw met vet op.»
HUMO U vult liever op met eigen vet dan met het vaak- gebruikte hyaluronzuur?
Tonnard «Hyaluronzuur is goed voor kleine volumes, maar je kunt er geen tien cc van inspuiten bij bijvoorbeeld een jukboog, want dan zit je met een te groot vreemd lichaam dat niet doorbloed is. Een gezicht opbouwen en sculpteren doen we met vet dat we met een kleine liposuctie uit de buik weghalen.
»Maar weet je wat de belangrijkste ontdekking is geweest? Dat bij mensen bij wie we volume met vet opgevuld hadden, de kwaliteit van de huid enorm verbeterde. Pigmentvlekken verdwenen, en dat wijst op verjonging: de huid ziet er niet alleen jonger uit, ze ís het ook. Zo heeft men ontdekt dat vet vol zit met stamcellen – de herstellingscellen die oude of zieke cellen kunnen vervangen. De klassieke bronnen van stamcellen zijn beenmerg en bloed. Wij wilden een manier vinden om dat vet zo vloeibaar te maken dat we het met een dunne naald direct onder de huid kunnen inspuiten, om de stamcellen daar hun herstellingswerk te laten doen. Dat gaat niet met het dikkere vet dat we met een stomp buisje in de diepere lagen van de huid inspuiten om volume te creëren.»
‘Wie de oplossing voor een psychisch probleem zoekt, kan door een esthetische operatie niet geholpen worden’
HUMO Daarvoor hebt u een ingenieus apparaatje uitgevonden. U plakte gewoon twee injectiespuiten zonder naalden aan elkaar.
Tonnard «Ja, en als je daarin het vet heen en weer jaagt door afwisselend op de ene en de andere spuit te duwen, maak je de vetcellen vol olie die het vet dik maken kapot, en blijft na schifting het vloeibare deel vol stamcellen over. Iedere arts kan die mechanische bewerking in een wip doen. En als je dat nanovet, zoals we het noemen, vlak onder de huid inbrengt, geeft het een spectaculaire verbetering van de huidkwaliteit.»
HUMO Ook dat apparaatje wordt nu over de hele wereld gebruikt.
Tonnard «Ja. Het wordt door een Amerikaanse firma geproduceerd. We krijgen daar wat royalty’s van, maar dat houdt niet veel in want dat apparaatje kost niet veel.»
HUMO Hebt u de MACS-lift ook gedeponeerd?
Tonnard «Nee. Op een chirurgische ingreep kan je geen octrooi nemen. De voldoening zit erin dat we de kennis hebben kunnen doorgeven. Wij organiseren ook workshops en doen dan live chirurgie. Het grote voordeel van de MACS-lift is dat hij zo eenvoudig is. We komen chirurgen tegen die zeggen: ‘Your technique changed my life.’ Omdat ze zich geen zorgen meer hoeven te maken over zenuwverlammingen of huid die afsterft. Vooral in Amerika horen we dat, waar artsen om het minste een proces aan hun broek krijgen. Nu, je kunt nog altijd veel verkeerd doen, hoor. Er zijn nog steeds chirurgen die het klassieke idee aanhangen van ‘zoveel mogelijk trekken’. Het litteken bij het oor, dat je normaal gesproken echt niet ziet, spreidt dan en valt op.»
HUMO Op YouTube heb ik gezien hoe uw collega een heel speciale peeling ondergaat die zijn wallen en rimpels op indrukwekkende manier laat verdwijnen.
Tonnard «Dat is de peeling met crotonolie. Niet veel artsen in België voeren die uit. Het is een techniek die heel nauwkeurig moet worden uitgevoerd: peel je te oppervlakkig, dan heb je geen resultaat; peel je te diep, dan krijg je littekens. Bij een peeling wordt huid afgeschaafd. Dat kan met een laser, of als je wilt zelfs met schuurpapier. Huid die na een schaafwond heelt, staat strakker.
»Nu, de crotonpeeling is eigenlijk al heel oud. Hij was heel populair bij de filmsterren van Hollywood in de jaren 20. Het probleem met de formule van toen was dat ze mensen weliswaar van hun rimpels afhielp, maar ook al het pigment verwijderde. Ze zagen er fantastisch uit, alleen waren ze helemaal wit! De dokters in die tijd noemden het een ‘fenolpeeling’, omdat ze dachten dat fenol het werkende bestanddeel was. Terwijl we nu weten dat de crotonolie die in de formule werd toegevoegd het eigenlijke werk deed. De crotonpeeling geeft een verbluffend resultaat, veel beter dan de nieuwste lasers, maar je blijft heel lang rood, soms maanden. En ja, tegenwoordig willen mensen na een behandeling liefst meteen weer aan het werk.
»Dat is de kern van het succes van Botox, dat je geen downtime hebt. Je komt binnen, prik, je kunt weer naar kantoor en een week later begint het vanzelf te werken. Botox werkt niet beter of langer dan andere technieken, integendeel zelfs; het heeft alleen zero downtime. Weet je dat er vorig jaar in de VS zeven miljoen botoxbehandelingen zijn gebeurd? Die cijfers gaan echt steil omhoog. Hier ook. Het is fenomenaal.»
”We zijn verzoend met de maakbaarheid van de mens. Als we kunnen ingrijpen in de natuur, waarom niet?” Patrick Tonnard
HUMO Het taboe is in rook opgegaan.
Tonnard «We zijn helemaal verzoend met de maakbaarheid van de mens: als we kunnen ingrijpen in de natuur, waarom niet? Vroeger stond daar een bijna religieus taboe op: je moest waardig oud worden, je rimpels dragen. Die stem verstomt. Nu, de nieuwe generatie slaat misschien wel een beetje te ver door naar de andere kant: ‘Als ik rimpels krijg, laat ik me wel behandelen.’ Terwijl je ook preventief heel veel kunt doen: uit de zon blijven, niet roken, gezond leven.»
HUMO Maar mensen willen vooral mooi worden zonder tijdverlies.
Tonnard «Ja, en de cosmetische industrie, die een enorme business is geworden, gooit daarom constant van alles op de markt met een korte downtime, zonder dat we weten of het wel echt werkt. De ene na de ander hype komt en verdwijnt weer. De door Hollywoodsterren beroemd geworden vampire facelift, bijvoorbeeld, waarbij ze wat plasma van je eigen bloed inspuiten. Dat geeft hooguit een beetje zwelling, maar ik heb nog geen enkele wetenschappelijke studie gezien die bewijst dat het iets uithaalt. Hetzelfde geldt voor de draadjes met weerhaakjes die ze in een kwartiertje inbrengen om er dan de wangen een beetje mee strak te trekken. Je kunt nergens heen met de huid als je niet snijdt, dus van dat beetje effect zie je na drie maanden niets meer.»
Verlamd voorhoofd
HUMO De Nederlandse voetballer Ronald de Boer komt ervoor uit Botox te gebruiken. Hij wilde er frisser uitzien vanwege zijn jongere vriendin. Het zijn kennelijk niet alleen vrouwen meer die rekening houden met het oog van het andere geslacht.
Tonnard «Klopt! Ik heb hier al een koppel gehad van wie de vrouw een facelift liet doen, en een maand later wilde haar man er ook één omdat het verschil tussen hen beiden te groot was. Nu, mannen zijn nog altijd bang om van ijdelheid beticht te worden, en hebben de neiging om zich na een ingreep een tijdlang volledig op te sluiten. Mannen zijn ook veel banger voor pijn, terwijl vrouwen zich gewoon overgeven.»
HUMO U ziet er ongelofelijk rimpelloos uit. Wat hebt u zelf allemaal al ondergaan?
Tonnard (lacht) «Ik gebruik al heel lang crème met vitamine A-zuur. Dat is het enige product waarvan het effect bewezen is: dunne rimpels vervagen, en zelfs op diepe rimpels heeft het effect.»
HUMO Is de verleiding niet groot om uw collega een MACS-lift te laten uitvoeren?
Tonnard «Daar ga ik nog even mee wachten. Ik overweeg wel een lipofilling, want ik ben wat volume aan het verliezen. Voorts is Botox het enige wat ik doe. Al lang.
»Iedereen denkt dat Botox inspuiten makkelijk is, maar dat is het niet. Ja, het is makkelijk om een heel voorhoofd te verlammen, maar dan heb je dus een bevroren voorhoofd en komen je wenkbrauwen naar beneden. De kunst is om een mooie verzwakking van de spieren te bewerkstelligen, waarbij je nog genoeg mimiek hebt. Kijk (trekt gezichten): ik kan nog verwonderd kijken en kwaad, maar ik heb wel Botox in mijn voorhoofd. In rusttoestand zie je geen rimpels. Die kunst beheerst niet iedereen.»
HUMO Je mag als esthetisch chirurg je kunnen niet in de verf zetten: reclame maken is verboden. Maar er zijn tegenwoordig wel onafhankelijke websites waarop patiënten klinieken en chirurgen waarderingscijfers geven. Die cijfers wegen mensen nu af tegen de prijs van een ingreep, om voor zo weinig mogelijk geld zo goed mogelijk geholpen te worden. Hoe gaat u daarmee om?
Tonnard «Ik onderga het. Maar ik zou eerlijk gezegd meer zien in een soort van Guide Michelin voor plastische chirurgie. Het is heel gevaarlijk om beoordeeld te worden door niet-professionelen. Mensen kunnen je breken, hè. En je kunt je niet verdedigen. Terwijl de ontevredenheid terecht kan zijn, maar evengoed het gevolg kan zijn van totaal onrealistische verwachtingen. En net zoals hotels en Airbnb-houders mensen overhalen om goeie recensies te schrijven in ruil voor een goedkoop verblijf, kunnen artsen een korting geven voor een goeie waardering.
‘Het voordeel van Botox is: geen tijdverlies. Je komt binnen, prik, en je kunt weer naar kantoor ”
»Ik doe daar allemaal niet aan mee. Op onze site staat ook geen prijslijst. Ik kan pas een behandeling en een prijs voorstellen als ik iemand heb ontmoet, heb gehoord wat de verwachtingen zijn, en heb gezien wat er mogelijk is. En ik zweer bij de uitspraak: if you pay peanuts, you get monkeys. In Nederland zijn er indertijd heel veel synthetische, permanente fillers gebruikt. De patiënten dachten: het resultaat is blijvend, dus zal ik op den duur goedkoper uitkomen. Een catastrofe! Twintig jaar na dato veroorzaken die synthetische toestanden nog altijd infecties.»
HUMO De democratisering noopt u niet uw prijzen te laten dalen.
Tonnard «Nee. Mensen vragen het wel, hoor: ‘Kan het niet voor iets minder?’ Ik voel me daar niet goed bij. Wat zou je dan willen? Tijdens een operatie geef ik mezelf honderd procent. Moet ik dan tijdens een ingreep waarop beknibbeld is, op een bepaald moment denken: ‘Ze heeft minder betaald, dan zal ik nu maar even minder mijn best doen?’ Dat kan ik niet. Niemand hier. Het is honderd procent of niks.»
HUMO Mensen gaan steeds vaker voor een ingreep naar het buitenland, waar ze door de lagere huur- en personeelskosten goedkoper geholpen worden. Er zijn zelfs reisbureaus gespecialiseerd in ‘esthetisch toerisme’. U hebt daar niet per se iets tegen.
Tonnard «Ik ken mensen die in Parijs zijn opgeleid en in Noord-Afrika een uitstekende kliniek runnen. Maar het probleem is: hoe weet je op voorhand zeker dat je goed terechtkomt? Ik heb onlangs een vrouwelijke tandarts gezien die naar Tunesië was gegaan voor een goedkope facelift. Ze had een litteken naast haar oor van een centimeter breed. ‘Hoe is dat nu mogelijk,’ zei ik tegen haar. ‘Je zit zelf in de branche: ook in de orthodontie is er toch een prijs voor alles?’»
HUMO Waarom koos u er eigenlijk voor een privékliniek op te starten en niet in een ziekenhuis te gaan werken?
Tonnard «Hier kan ik alles beter en sneller organiseren. Om in een ziekenhuis nieuwe technieken of nieuwe instrumenten uit te proberen, moet je elke keer door een vreselijke papiermolen. Daar word ik gek van. Hier kan ik mijn patiënten ook een betere, meer persoonlijke service bieden.»
HUMO Mannelijke plastisch chirurgen worden er weleens van verdacht vrouwengezichten te boetseren naar hun eigen fantasie. Als er bij u een vrouw binnenkomt, denkt u dan meteen: ‘Zo en zo ga ik het doen’?
Tonnard «Als er een vrouw binnenkomt, zie ik meteen welk resultaat er mogelijk zou zijn. Maar of mijn eigen smaak, mijn schoonheidsideaal daarbij meespeelt? Ik richt me vooral op de jeugdfoto die de patiënt meebrengt. En ik heb, denk ik, geleerd om te luisteren. Ik kan me er nu bij neerleggen als iemand zegt dat ze het niet erg vindt dat haar hals een beetje wappert. Maar het gebeurt wel dat een patiënt zelf heel tevreden is, en dat ik zeg: ‘Laat me dat-en-dat toch nog even een beetje bijwerken.’ En soms ben ik tevreden en is de patiënt het niet. Dan speelt er meestal iets psychologisch: iemand heeft net een scheiding of een overlijden achter de rug, komt bij ons, ziet er niet al te best uit, maar vertelt niet waarom. Zo iemand zoekt eigenlijk een oplossing voor een psychische toestand, en dan helpt een esthetische operatie niet.»
HUMO Kunnen die mensen u ter verantwoording roepen?
Tonnard «Alle patiënten tekenen een informed consent, een document waarin ze verklaren dat ze volledig ingelicht zijn. Dat moet van onze verzekering. In dat document staat dat ik mijn best zal doen om aan hun verwachtingen te voldoen, maar dat ze weten dat geen enkel resultaat kan worden geëist. Aanklachten en rechtszaken zoals die chirurgen in Amerika te beurt vallen, zijn hier dus niet mogelijk. Maar ik wil natuurlijk in de eerste plaats dat mijn patiënten tevreden naar huis gaan.»
Made in China
Dermatoloog Ilan Karavani, die als één van de eersten in Vlaanderen een esthetische kliniek startte en al snel door Bekend Vlaanderen in de armen werd gesloten, heeft nu wel het parket achter zich aan. Hij zou Botox laten spuiten door niet-gediplomeerde artsen, in rommelige behandelkamers met overlopende vuilnisbakken. En het zou nog Chinese Botox zijn ook.
Zelf kom ik – ik beken! – al vijftien jaar in zijn Carpe Clinic over de vloer. Ik heb mijn dosis Botox nog nooit van een niet-arts gekregen en heb in de spierwitte behandelkamers nog nooit een volle vuilnisbak zien staan (en néé: ik krijg voor deze verklaring geen gratis spuitje). Ik wil van de man die zich helemaal gespecialiseerd heeft in niet-invasieve ingrepen – zonder operatie dus – te weten komen wat we op dat gebied nog allemaal kunnen verwachten. Maar toch eerst even vragen hoe het zit met die Chinese Botox.
”Chinese Botox? Onzin. Ze mogen al mijn kasten opendoen, ik ben nooit op een onregelmatigheid betrapt.” Ilan Karavani
Ilan Karavani «Kijk, Botox is eigenlijk een merknaam, net als Coca-Cola. Botox wordt gemaakt door de firma Allergan, die als eerste de werkzame stof botulinetoxine op de markt bracht. Ondertussen heb je ook nog Azzalure en Dysport van de firma Ipsen, en Bocouture van de Duitse firma Merz. Wij werken al jaren met Dysport omdat ik vind dat die formule het langst houdt in het gezicht. Het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG, red.) is hier kind aan huis en weet dat alles hier bonafide is. Vier jaar geleden, toen ze de hele sector onder de loep hebben genomen en de belasting op ingrepen hebben geïntroduceerd, hebben ze geprobeerd me op een onregelmatigheid te betrappen. En kijk (laat de uitspraak zien waarin staat dat de klacht onterecht was).
»Sindsdien weten ze wat ze aan me hebben, maar ze zijn natuurlijk verplicht om elke klacht, hoe dubieus ook, te onderzoeken (de klacht is ingediend door een ex-werkneemster en ex-vriendin, red.). Wel, ze mogen hier al mijn kasten opendoen. Het enige wat ze zullen vinden is Dysport.»
HUMO Is er een kwaliteitsverschil tussen de verschillende spierontspanners? Is de ene duurder dan de andere?
Karavani «Nee. Botox kost misschien iets meer, maar het verschil is miniem. Bij alle drie is het werkzame deel botulinetoxine. Alleen moet het toxine gebonden worden aan een proteïne om het te kunnen bewaren, en daarin zit het verschil. Hoe meer proteïne je erin stopt, des te beter het toxine beschermd is tegen afbraak en des te makkelijk je het bewaart, maar ook: des te groter de kans op allergische reacties. Verder werkt het ene middel al na twee dagen en het andere pas na vijf, en zal van het ene de verslappende werking sneller naar andere gebieden uitwaaieren dan van het andere – dat is handig als je een heel voorhoofd wilt behandelen, maar niet als je een lokaal spiertje wilt aanpakken. Hele congressen worden er gewijd aan welke variant je het beste kunt kiezen.»
HUMO U bent altijd op zoek naar de nieuwste technieken. Wat kunnen we in de toekomt verwachten?
Karavani «De behandelingen worden nog minder invasief, zonder dat ze aan effect verliezen. De laserbehandeling wordt zachter, zodat je niet meer rood of paars buitenkomt. Er wordt korter maar intensiever bestraald, waardoor de cellen zo’n schok krijgen dat ze als een gek beginnen te regenereren. Bovendien wordt de huid met de laser bewerkt als een dambord: afwisselend een vakje wel, een vakje niet. De cellen die niet zijn geraakt, kunnen helpen bij de wederopbouw van het gelaserde deel. Maar waar ik helemaal enthousiast over ben, is de regeneratieve geneeskunde via biofeedback.»
HUMO De wat?
Karavani «Biofeedback wordt nu al gebruikt bij de revalidatie van mensen die een beroerte hebben gehad, en bij topsporters. Het is een methode waarbij, bijvoorbeeld, je hartslag of je spierspanning via elektroden op je huid gemeten wordt en zichtbaar wordt gemaakt op een scherm. Je kunt zo die hartslag of spierspanning heel bewust leren bijsturen. Wij zijn nu een apparaat aan het ontwerpen waarmee we de spierspanning net onder de huid zichtbaar kunnen maken. Daarmee kunnen we de patiënt leren om die spieren bewust meer of minder aan te spannen. Dan hebben we misschien zelfs geen Botox meer nodig (lacht).
»Verder wordt er gezocht naar een manier om mitochondriën – dat zijn de energiecentrales van een cel – bij gezonde personen te isoleren om ze te kunnen inplanten in stamcellen van zieke mensen. Die techniek zou ook kunnen worden toegepast bij het bestrijden van veroudering, door mitochondriën van jonge mensen in te planten bij een ouder iemand, om bij wijze van spreken de tijd in de cel terug te draaien. We zijn er nog niet, maar ik vind het een prachtig idee en hoop dat ik het nog ga meemaken.»
Uit volle borst
Ook algemene ziekenhuizen halen hun neus niet meer op voor fillers en Botox. Lore Budiharto bouwde na haar studie in opdracht van het AZ Damiaan in Oostende een afdeling plastische chirurgie uit.
Lore Budiharto «Tijdens mijn studie was mijn plan me te specialiseren in borstreconstructies. Dat is heel arbeidsintensief en gaat vaker gepaard met complicaties, maar ik doe het heel graag, ook omdat je er een vrouw echt mee kunt helpen om zich weer vrouw te voelen. Maar toen ik aan het hoofd van de afdeling plastische chirurgie kwam te staan, was het ziekenhuis net vernieuwd en wilden ze de afdeling moderniseren. De bedoeling was om een volledig pakket aan te bieden, dus ook Botox, fillers, facelifts en alle andere esthetische behandelingen. Zo moeten we de mensen die daarin geïnteresseerd zijn niet meer wegsturen. Mijn beste vriendin is plastisch chirurg in Leuven en daar is het net zo: ziekenhuizen moeten hun aanbod afstemmen op de vraag van de patiënt. Maar ik heb net een vrouw na een zware ziekte geholpen voor een borstreconstructie, en nu komt ze binnenkort voor een facelift: zo bouw je een band op met patiënten. Dat is prettig.
»De reconstructieve chirurgie geeft me wel nog steeds de meeste voldoening. Ik zou niet graag uitsluitend esthetische ingrepen doen. Toen ik gisteren een oproep kreeg voor een dringende oncologische ingreep met onmiddellijke borstreconstructie, maakte ik daar graag mijn middag voor vrij en liet ik alle afspraken voor Botox en fillers verzetten. Dat veroorzaakte wel wat onvrede. Er heerst toch een andere sfeer in de esthetische praktijk, één waar ik iets minder warm voor loop.
»Nu, bij een borstreconstructie komt natuurlijk ook veel esthetiek kijken. We reconstrueren borsten steeds vaker helemaal met eigen weefsel, waarbij niet alleen het kapsel met weefsel uit de buik wordt gemaakt, maar de borst ook gevuld wordt met lichaamseigen vet dat we met een liposuctie hebben verkregen. Dat is vrij recent. De technieken evolueren gigantisch. Zo werken we nu met een gesloten systeem: het vet dat we uit de buik of dijen wegzuigen, wordt niet meer blootgesteld aan de lucht, maar direct verwerkt en gebruikt. Daardoor is er veel minder vetverlies. Vroeger smolt zeker de helft van het vet weer weg, nu zien we dat zeker zeventig procent gewoon blijft.»
”Ik ben iemand die wel wat effect wil zien. Ik trek bij een facelift liever iets te veel dan te weinig.” Lore Budiharto
HUMO Werkt u voor reconstructies helemaal niet meer met borstprothesen?
Budiharto «Jawel. De helft van de vrouwen kiest nog steeds voor implantaten. Het is een minder zware ingreep. Je houdt er geen litteken op de buik aan over. En met een prothese heb je ook meer het wauw-effect – meestal vragen ze om hun tweede borst ook te doen. Met je eigen vetweefsel kan je een mooie volle borst creëren, maar je zult er nooit twee cupmaten mee winnen. Er wordt nu ook volop gewerkt aan een prothese die vóór het plaatsen gecomprimeerd is. Je hoeft dus nog maar een klein sneetje te maken om ze in te brengen, en dan expandeert ze en neemt ze een natuurlijke vorm aan. De huidige prothesen zijn trouwens ook allemaal gechipt. Als er iets aan de hand is, hoef je alleen nog maar met een apparaatje over de borst te gaan en je hebt alle gegevens.»
HUMO Vullen jullie in het ziekenhuis ook billen?
Budiharto «Ik heb daar wel vraag naar, en de eerste twee jaar heb ik het ook gedaan, maar ik vind het risico bij die ingreep te groot: één patiënt op de drieduizend overlijdt door vetembolie. Bovendien wérkt het niet. Een poep is een enorme oppervlakte, dus je moet daar een enorme hoeveelheid vet inspuiten. Het probleem is dat er in de billen weinig doorbloeding is, en als dat vet niet genoeg bloed krijgt, sterft het gewoon af. Bovendien kan er daardoor ook makkelijk een infectie op komen. Als mensen vragen om een grotere poep, raad ik dat meestal af.»
HUMO Over de MACS-lift geeft u op uw website heel verhelderende informatie. Die voert u dus ook uit.
Budiharto «Technisch gezien is het niet zo’n moeilijke ingreep, dus waarom zou je dat niet doen?»
HUMO Dr. Tonnard, van wie u de kunst hebt geleerd, zegt dat iedereen wel zijn eigen stempel op de ingreep drukt.
Budiharto «Dat is zo. Er zullen zeker artsen zijn die de lift subtieler doen. Ik ben iemand die wel wat effect wil zien. Ik trek liever iets te veel dan te weinig. Ik doe er ook meestal meteen een ooglidcorrectie en een lipofilling van het centrale gelaat bij voor een duidelijk resultaat.»
HUMO Ook als de patiënten daar niet om vragen?
Budiharto «Ik vraag hun meestal of ze me de vrije hand willen geven om te doen wat ik nodig acht. Negen van de tien keer stemmen ze daarmee in.»
HUMO Hoe vinden mensen voor een esthetische ingreep de weg naar het ziekenhuis?
Budiharto «Die vindt zeker niet iedereen. Mensen schrikken nog als ze zien dat wij ook borstvergrotingen doen. Maar ze komen steeds vaker, ook omdat steeds meer mensen prijzen vergelijken.»
HUMO Wat hebt u zelf al ondergaan?
Budiharto «Botox. Het is trouwens alweer te lang geleden. Tijdens mijn studie prikten we elkaar elk halfjaar. Nu moeten we ervoor afspreken. Je kunt er best zo vroeg mogelijk mee beginnen, vóór de rimpels er zijn. Als je dan al zorgt dat je spieren minder samentrekken, kan je de rimpels voorkomen.»
HUMO Is het waar dat ook steeds oudere mensen om Botox en fillers vragen?
Budiharto «Ja. Gisteren nog kwam er een vrouwtje binnen dat net twee nieuwe knieën had gekregen. Ze liep op krukken. ‘Ik kom voor Botox en fillers,’ zei ze. Ik zag in haar wel een kandidaat voor een facelift, maar dat wilde ze niet. De inspuitingen zouden geen reusachtige impact hebben, zei ik, maar ze wilde het toch. Ze is gelukkig buitengegaan. Ach, daar gaat het toch eigenlijk om: hoe je je voelt.»
