Leven met autisme? No problem! (soms) – Thomas Verhaeghe

Gepubliceerd op Auteur: koenarchief

Bron: deredactie.be

Het is weer het einde van het jaar en dat wil zeggen dat Studio Brussel Music for Life organiseert. Dit jaar is het vrouwen aan de macht in de Schorre in Boom: Siska, Linde en Eva presenteren dan zeven dagen lang “de warmste week”. Doel is zo veel mogelijk geld in te zamelen voor tal van goede doelen. Zoals organisaties die zich inzetten voor mensen met autisme.

Thomas Verhaeghe is video-redacteur bij deredactie.be, met een diagnose van een autismespectrumstoornis.

Ik was al 22 jaar toen in het Universitair Ziekenhuis in Kortenberg ASS of autismespectrumstoornis bij mij werd vastgesteld. Ervoor had ik wel ervaren dat er iets mis was met mij: communiceren was moeilijk en de studies waren een ramp. Ik zat toen vaak als een kluizenaar op mijn kot in Leuven en ging nauwelijks uit. Met andere woorden: mijn sociaal leven was een ramp en ook thuis kon ik niet over mijn problemen praten. Mijn zelfvertrouwen was zoek waardoor ik echt diep in de put zat, zelfs heel dicht bij een depressie.

Diagnose

Na vier troebele jaren in Leuven ben ik op aanraden van mijn ouders naar een psychiater gegaan en zij heeft me doorverwezen naar Kortenberg, waar de diagnose werd vastgesteld. Die kwam eerst aan als een shock, maar toen ik het even kon laten bezinken, was ik toch wel opgelucht: eindelijk wist ik wat er aan de hand was met mij. Ik heb toen veel professionele hulp gekregen (psychologe, GON voor bij de studies, het Raster voor thuisbegeleiding) waardoor ik me steeds beter ben beginnen voelen.

Ik ben dan terug thuis in Grimbergen gaan wonen en Journalistiek beginnen te studeren aan de Erasmus Hogeschool in Brussel. Daar kwam ik in een toffe en enthousiaste groep terecht waarmee ik toffe momenten heb beleefd. Na drie jaar en in een normaal traject heb ik mijn diploma behaald. Wat een boost voor mijn zelfvertrouwen was dat en toen moest het beste nog komen!

VRT

In mijn laatste jaar Journalistiek deed ik mijn stage bij Sporza en op het einde liet ik aan de diversiteitmedewerkster weten dat ik graag zou komen werken bij de VRT. In augustus kreeg ik dan een telefoontje dat ik kon komen solliciteren voor een job bij de videozone van deredactie.be. Ik was onmiddellijk heel enthousiast en de sollicitatie verliep vlot. Een week later volgde dan de “joepie!”: ik mocht beginnen werken bij de VRT.

Eerst werkte ik nog een week voor de Special Olympics, de Olympische Spelen voor mensen met een mentale beperking. Daar was ik persverantwoordelijke bij het wielrennen. Door te werken met deze mensen die net als mij een mentale beperking hebben, heb ik ervaren dat die “handicap” echt niks uitmaakt en dat zij ook heel toffe mensen zijn met heel wat kwaliteiten.

Dan ben ik dus beginnen werken voor de nieuwssite van de VRT. Ik voelde me er direct thuis omdat ik goed en hartelijk ontvangen werd. Ik heb natuurlijk mijn moeilijkheden gehad en de communicatie verliep niet altijd even vlot. Maar ik kon er ook mijn kwaliteiten laten zien, waardoor ik steeds meer zelfvertrouwen heb gekregen.

Gestructureerd leven

Wat ik met mijn verhaal wil aantonen, is dat leven met een beperking echt wel mogelijk is. Gewoon leren aanvaarden dat je een aantal dingen niet of minder kan en dan komen je sterke punten naar voren. En ondanks de mindere sociale vaardigheden, moet je jezelf niet afzonderen. Iedereen heeft wel mensen die het goed voor hebben met hen. Ik heb zelf heel veel hulp gekregen van mijn ouders en vrienden. En daarnaast ben ik ook goed ontvangen op de VRT, waarbij ik echt tot de groep behoor en ze me niet anders behandelen dan anderen. Dus langs deze weg wil ik mijn familie en vrienden bedanken waarop ik altijd kon rekenen en de VRT voor de kans die ik gekregen heb. En daarnaast is autisme of een andere mentale beperking geen ziekte, dus behandel hen als gewone mensen en niet als kleine kinderen.

Mijn conclusie is: geloof in jezelf en dan komt alles wel in orde! En ik weet wel dat er mensen zijn met een ergere vorm van autisme dan ik heb. Zij hebben meer hulp nodig maar wanneer zij die hulp hebben, kunnen ook zij een mooi leven leiden. En gelukkig zijn er tal van organisaties die zich inzetten voor mensen met autisme zoals “Het Lampje” en “Het Raster”. In het teken van Music for Life mogen deze organisaties in de schijnwerpers gebracht worden, want dankzij hen kunnen tal van mensen met autisme een gestructureerd leven leiden.